«Η καλύτερη συγγνώμη είναι η αλλαγή συμπεριφοράς», «Είμαι ευγενικός με τους συμμαθητές μου. Βοηθάω όπου μπορώ» και «Μην ξεχνάς να χαμογελάς» είναι μόνο μερικά από τα μηνύματα που περιμένουν κάθε πρωί τους μαθητές γραμμένα σε «ζωγραφισμένο» κινητό. Επίσης, γέμισε τη τάξη του με ζωγραφιές, χρώματα και σχέδια προκαλώντας στα παιδιά την επιθυμία να πηγαίνουν στο σχολείο με χαρά και διάθεση για δημιουργία.
Στόχος του νεαρού δασκάλου είναι να δίνει ουσία στη διδασκαλία και να τιμά το λειτούργημα που υπηρετεί όπως και χιλιάδες εκπαιδευτικοί οι οποίοι με κόπο και αγάπη στηρίζουν τα δημόσια σχολεία της χώρας τα οποία υποφέρουν από σοβαρές ελλείψεις, όπως λέει ο ίδιος στο ethnos.gr.
Ο Μάριος Γιαννάκης ήθελε από μικρός να γίνει δάσκαλος και φέτος είναι η τέταρτη χρονιά που δουλεύει ως αναπληρωτής. «Δούλεψα τρία χρόνια σε Κώ, Τήνο και Ελευσίνα και φέτος στην Τρίπολη. Πιστεύω ότι μια τάξη πρέπει να λειτουργεί για το παιδί θεραπευτικά και γι' αυτό πρέπει να μπαίνει σε έναν ευχάριστο χώρο και σε μια όμορφη αίθουσα.
Έχω μαθητές ντόπιους, πρόσφυγες, Ρομά, παιδάκια από την Αλβανία και γενικά μαθητές, που έχουν δυσκολίες με τη γλώσσα. Έτσι χρησιμοποιώ κατασκευές, ζωγραφιές και ότι άλλο μπορώ ώστε να μαθαίνουν τη γλώσσα βιωματικά.
Ήθελα να φτιάξω την τάξη μου χαρούμενη. Όταν ήμουν στην Κω ένα κοριτσάκι έβγαλε την μπλούζα του και είχε έγκαυμα από χειροβομβίδες. Αυτά τα παιδιά έχουν περάσει δύσκολες εμπειρίες. Έχοντας όλα αυτά ήταν στο μυαλό μου προσπαθώ να τους φτιάξω ένα περιβάλλον όμορφο και να νιώσουν καλά».
Έγραψαν παραμύθι για τον Άι Βασίλη και τον κορονοϊό
Τα Χριστούγεννα ο νεαρός δάσκαλος μαζί με τα παιδιά έγραψαν και ένα παραμύθι για τον Αι Βασίλη, ο οποίος κόλλησε… κορονοϊό σε μια προσπάθεια οι μαθητές να μάθουν τι πρέπει να κάνουν και τι να προσέχουν και ότι με τη βοήθεια, την συνεργασία και την αγάπη μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, όπως μας λέει ο δάσκαλος συμπληρώνοντας ότι έτσι τα παιδιά «το χάρηκαν, ζωγράφισαν , έγιναν συγγραφείς και ουσιαστικά είδαν και βιωματικά πως γράφουμε ένα παραμύθι».
Καταλήγοντας ο κ. Γιαννάκης υπογραμμίζει: «Δεν αντιμετώπισα το επάγγελμα με τη νοοτροπία του δημόσιου υπαλλήλου. Δεν είμαι με το ρολόι στο χέρι ούτε κοιτάζω το ωράριο. θεωρώ ότι το σχολείο ότι είναι ο τόπος, που με κάνει να νιώθω ελεύθερος . Οι γονείς μου με μεγάλωσαν με αγάπη και προσπάθησαν να μου μάθουν όση αγάπη πήρα να τη δώσω και εγώ στους άλλους και στην προκειμένη περίπτωση στα παιδιά».
Πηγή: pna.gr