«Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του μικρού μας ήταν πολύ υψηλά - τόσο υψηλά που το προσωπικό του νοσοκομείου νόμιζε πως έχουν βλάβη τα μηχανήματα. Η αλήθεια, όμως, ήταν πολύ χειρότερη… Ο γιος μας είχε εσωτερική αιμορραγία» αποκάλυψε ο μπαμπάς του μικρού αγοριού.
Η περίπλοκη και επικίνδυνη επέμβαση, η μόνη που ίσως του έσωζε τη ζωή, διήρκεσε λίγες ώρες που στους δυο γονείς φάνηκαν σαν αιώνες… Περπατούσαν νευρικά στον διάδρομο του νοσοκομείου, περιμένοντας να ολοκληρωθεί η εγχείρηση, και όταν είδαν τον χειρουργό να τους πλησιάζει τους κόπηκαν τα γόνατα. Ωστόσο, τα νέα ήταν καλά. Ο μικρούλης Kaiden ήταν ζωντανός.
Οι χειρουργοί είχαν σταματήσει την αιμορραγία, αφήνοντας μαζί του μια ουλή που εκτείνεται από τη βάση του λαιμού μέχρι την κορυφή του κρανίου του. Τους επόμενους μήνες, ο Kaiden αψήφησε τις προβλέψεις των γιατρών και δύο μήνες μετά πήρε εξιτήριο. Η περιπέτειά του, όμως, δεν είχε τελειώσει…
Ο Kaiden δεν μπορούσε να στηρίξει το κεφάλι του για πολύ καιρό και, παρά τις διαβεβαιώσεις του παιδιάτρου πως αυτό οφείλεται στην ουλή από το χειρουργείο, ο μπαμπάς του ερεύνησε τα συμπτώματα του γιου του στο διαδίκτυο και κατέληξε στο συμπέρασμα πως ίσως πάσχει από εγκεφαλική παράλυση.
«Η καρδιά μου βούλιαξε…» λέει σήμερα, τονίζοντας πως τελικά είχε δίκιο. Το αγοράκι τους διαγνώστηκε τελικά με την συγκεκριμένη πάθηση σε ηλικία ενός έτους με τους ειδικούς να τους προετοιμάζουν για το χειρότερο πιθανό σενάριο: ο Kaiden κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπορούσε ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει στο μέλλον. Ίσως, τους εξήγησαν, δεν θα μπορούσε καν να καταπιεί χωρίς βοήθεια μηχανημάτων. Όμως ο Kaiden δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται.
Δούλεψε σκληρά, επιδεικνύοντας θάρρος και επιμονή που θα ζήλευαν ακόμα και ενήλικες και, έπειτα από μια σειρά θεραπειών, άρχισε να πετυχαίνει μικρούς, καθημερινούς στόχους. Τέσσερα χρόνια μετά τη διάγνωσή της εγκεφαλικής παράλυσης, ο Kaidan πήγε πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο μαζί με τις δύο μεγάλες αδελφές του.
«Ο Kaiden απέδειξε σε όλους ότι έκαναν λάθος. Μας είχαν πει ότι ούτε θα μιλήσει, ούτε θα περπατήσει και σήμερα συντάσσει ολόκληρες προτάσεις, στέκεται και περπατάει με βοήθεια. Κάθε μέρα η κατάστασή του βελτιώνεται» λέει περήφανα ο μπαμπάς του.
Πηγή: 7news.com.au