Μια... παθούσα που είδε τον γάμο της να βαλτώνει, μοιράζεται την εμπειρία της όχι μόνο για το πώς έσωσε τη σχέση της, αλλά και το πώς έκανε τον άντρα της να την ερωτευτεί για μία ακόμα φορά.
«Με τον άντρα μου είμαστε ζευγάρι από τα φοιτητικά μας χρόνια. Ήταν έρωτας κεραυνοβόλος και το ένστικτό μου, μού έλεγε ότι αυτός θα ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο θα πέρναγα όλη μου τη ζωή μαζί. Και επιβεβαιώθηκα 5 χρόνια αργότερα, όταν μου έκανε πρόταση γάμου.
Ποτέ δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα μεταξύ μας και καβγαδίζουμε σπάνια. Ωστόσο, με τα χρόνια, οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και η ρουτίνα άφησαν τα σημάδια τους στη σχέση μας. Στην αρχή ένιωσα πώς υπήρχε μια ''παγωμάρα'' μεταξύ μας. Οι συζητήσεις μας αφορούσαν μόνο τα παιδιά και το νοικοκυριό, σπάνια περνούσαμε χρόνο μαζί και δεν είχαμε ερωτικές επαφές.
Όταν ένα βράδυ που ήμασταν μόνοι μας, συνειδητοποίησα ότι δεν είχαμε τι να πούμε μεταξύ μας, εκεί κατάλαβα πώς είχαμε βαλτώσει. Δεν υπήρχε πάθος! Μοιάζαμε περισσότερο με συγκάτοικοι παρά με σύζυγοι!
Η σκέψη αυτή με έκανε να πανικοβληθώ. Το σκεφτόμουν συνεχώς και το συζήτησα με την καλύτερή μου φίλη. ''Αφού νιώθεις έτσι, γιατί δεν κάνεις κάτι γι' αυτό;'' με ρώτησε και πραγματικά τα 'χασα για λίγο και δεν ήξερα τι να απαντήσω. Είχε δίκιο! Ακούμε συνεχώς ότι για να μείνει η φλόγα αναμμένη σε μια μακροχρόνια σχέση, χρειάζεται διαρκή προσπάθεια. Αυτό έπρεπε να κάνω και αυτό έκανα.
Δεν μίλησα ποτέ στον άντρα μου για τις ανησυχίες μου. Άλλαξα απλώς την στάση μου και περίμενα να δω πώς θα αντιδράσει. Το πρώτο που έκανα ήταν να φροντίσω η ερωτική μας ζωή να γίνει πιο αυθόρμητη. Άρχισα να δημιουργώ καταστάσεις, ώστε να έρθουμε πιο κοντά. Δεν είναι εύκολο -ειδικά όταν έχεις παιδιά-, αλλά ούτε ακατόρθωτο.
Σιγά-σιγά, επανήλθαμε και οι δυο στον… ερωτικό στίβο και αυτό μας έφτιαξε πολύ την διάθεση. Ο άντρας μου άρχισε πάλι να προσέχει την εμφάνισή του και σε κάθε ευκαιρία με φλέρταρε.
Άρχισα να του αφήνω τρυφερά σημειώματα στη κουζίνα ή το κομοδίνο και να του στέλνω μηνύματα στη δουλειά. Πόσο πολύ μου λείπει και πόσο πολύ τον σκέφτομαι.Μικρές πράξεις που, όμως, βελτίωσαν τη μεταξύ μας σχέση αισθητά.
Πριν από λίγες μέρες, η κόρη μας ρώτησε τον μπαμπά της γιατί πάντα χαμογελάει όταν με κοιτάζει και η απάντησή του ήταν ''γιατί είμαι ερωτευμένος''. Η καρδιά μου κόντεψε να βγει απ' το στήθος μου και πραγματικά κοκκίνησα.
Ναι, ο έρωτας ξεφουσκώνει και περνάει... Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να τον φέρεις πίσω.»