Αυτό τονίζει και ο Οστεοπαθητικός Ελευθέριος Μουράτης σε πρόσφατη ανάρτησή του που σκοπό έχει να αφυπνίσει γονείς και ιθύνοντες γύρω απ’ το κακό που μπορεί να κάνουμε στα παιδιά μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Απλώς και μόνο, φορτώνοντάς τα με τα (ίσως όχι και τόσο) απαραίτητα για την σχολική τους ζωή.
Ολόκληρη η ανάρτηση:
«Μετά από προτροπή του φίλου Τιμολέοντα, πιάνω το θέμα της τσάντας του δημοτικού. Παιδάκια από 5,5 μέχρι 11,5 ετών καλούνται 5 ημέρες την εβδομάδα να κουβαλάνε τσάντες που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να ζυγίζουν από 30-50% του σωματικού τους βάρους.
Κανονικά δεν θα έπρεπε το βάρος της τσάντας για ένα παιδί δημοτικού, να ξεπερνάει το 10% του σωματικού του βάρους. Και άντε να μην βάλω τη Δομινίκη που είναι 28 κιλά, ας βάλω έναν μέσο όρο παιδιού 6ης δημοτικού στα 35-40 κιλά, δεν θα έπρεπε η τσάντα να είναι πάνω από 3,5-4 κιλά. Για δοκιμάστε να την ζυγίσετε σε κάποια τυπική ημέρα. Κάντε την αναγωγή σε μικρότερες ηλικίες των μικρότερων τάξεων.
Και μετά αρχίζουν οι παιδικοί πονοκέφαλοι, οι πόνοι στην πλάτη και τη μέση των παιδιών κ.ο.κ.
Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν χρειάζονται 10 φεύγα κιλά βιβλία καθημερινά. Γιατί δεν μένουν κάποια βιβλία ή κάποια τετράδια στο σχολείο;
Μπορούν οι φίλοι μου δάσκαλοι να προτείνουν λύσεις; Ιδέες;
Εμένα δεν με πειράζει, δουλίτσα να υπάρχει, αλλά κρίμα τα παιδιά μας.»