«Όταν είσαι γονιός, ξεχνάς πολλά από αυτά που μέχρι πριν θεωρούσες δεδομένα - όπως, για παράδειγμα, μία ολοκληρωμένη και ουσιαστική συζήτηση με τον σύντροφό σου. Μερικές φορές, μάλιστα, όταν επιστρέφει ο άντρας μου από τη δουλειά, δεν προλαβαίνουμε να ανταλλάξουμε ούτε ένα ''γεια''.
Το πρωί φεύγει για το γραφείο πριν ξυπνήσουμε εγώ και οι κόρες μας και επιστρέφει λίγο πριν την ώρα του μπάνιου. Τα κορίτσια επιζητούν όλη του την προσοχή, όλη του την αγάπη, κι εκείνος τους την δίνει απλόχερα! Μετά τις κάνουμε μπάνιο και ίσα που προλαβαίνουμε να κοιταχτούμε. Όταν τις βάζουμε στο κρεβάτι και τις φιλάμε για καληνύχτα, ανταλλάσσουμε στα κλεφτά ένα χαμόγελο.
Αφού κοιμηθούν τα κορίτσια, ο ένας ετοιμάζει το φαγητό στην κουζίνα και ο άλλος μαζεύει το χάος που επικρατεί στο υπόλοιπο σπίτι.
Η μόνη ώρα που βρισκόμαστε χωρίς τα παιδιά, είναι κατά τη διάρκεια του βραδινού. Ωστόσο, είμαστε και οι δύο τόσο κουρασμένοι που σπάνια θα κουβεντιάσουμε ουσιαστικά. Έπειτα θα δούμε λίγη τηλεόραση αγκαλιά, ο καθένας κλεισμένος στις σκέψεις του για το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας, και κοιμόμαστε. Η επόμενη μέρα είναι ακριβώς ίδια…
Έχουμε ελάχιστες ευκαιρίες να μείνουμε οι δυο μας και να είμαστε ξεκούραστοι και χαλαροί κι αυτό μας ενοχλεί. Μετά θυμόμαστε πόσο καλή ομάδα είμαστε και πόσο καλά μοιραζόμαστε τις δουλειές και συνεργαζόμαστε, αλλά η ρουτίνα μας είναι εξαντλητική.
Πραγματικά, δεν έχει σημασία αν είναι Δευτέρα ή Σάββατο. Όλες οι μέρες είναι ίδιες και δεν υπάρχει χρόνος για μας. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είναι φυσιολογικό να μου λείπει κάποιος με τον οποίο ζω στο ίδιο σπίτι. Προσπαθούμε να μείνουμε για λίγο αγκαλιά αλλά μας παίρνουν χαμπάρι τα παιδιά και διεκδικούν την προσοχή μας.
Νιώθω ευγνώμων για τα κορίτσια μας και τον χρόνο που περνάω μαζί τους. To ξέρω πως τα χρόνια περνάνε σαν νερό και τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα, αλλά παράλληλα μου λείπουν και οι στιγμές με τον αντρα μου.
Φοβάμαι μήπως ξυπνήσουμε ένα πρωί και είμαστε δύο ξένοι που απλά μοιράζονται κοινές ευθύνες και υποχρεώσεις και δεν θέλω να περιμένω πότε θα μεγαλώσουν τα παιδιά για να ξαναζήσουμε παρέα όμορφες στιγμές όπως παλιά.»
Ελεύθερη μετάφραση από Her View From Home