Τι έγραφε η ανάρτηση
«Και έχω φάει ξύλο από άντρα και έχω ρίξει ξύλο. Το ομολογώ! Τουλάχιστον χαστούκια έχω ανταλλάξει. Κι αυτά δεν έγιναν από κακία, αλλά από αμοιβαίες απελπισίες, αμοιβαίες ζήλιες, τρόμους χαμού, παραφορά και πόνους και από τα δύο μέρη. Όσα δηλαδή περιέχει ένας ορμητικός έρωτας. Ο δυνατός έρωτας δεν ξέρει από καθωσπρεπισμούς, θέλει, αλλά δεν μπορεί πάντα. Αν υπήρχε φέισμπουκ και πολιτική ορθότητα την εποχή του Οθέλλου, την εποχή του 'Αμλετ, τον καιρό της Μήδειας, του Ορέστη, του Δαβίδ, θα γνωρίζαμε σήμερα τούτες τις εκθαμβωτικές τραγωδίες; Τι σοφά και ποιητικά μιλούν στο τέλος του έργου για τα επικίνδυνα πάθη, τα συνηθισμένα κοινά πάθη οι τραγικοί! Και αχ, τα ανθρώπινα πράγματα είναι μείγμα από άστρα και λάσπη».
Λόγω των πολλών περιστατικών γυναικοκτονίας που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, οι περισσότεροι χρήστες των κοινωνικών δικτύων συνέδεσαν την ανάρτηση με τη δολοφονία της Γαρυφαλλιάς αλλά και με άλλες όπως αυτής της Κάρολαιν. Δολοφονίες που πραγματικά συγκλόνισαν το πανελλήνιο.
Όσα δήλωσε αργότερα μετά την ανάρτησή της
Η ίδια η συγγραφέας βλέποντας τον σάλο που προκάλεσε η δημοσίευσή της, έγραψε αρχικά «Δεν είναι καλό να συνδέετε την ανάρτησή μου με άλλα συγκεκριμένα τραγικά πρόσωπα των ημερών!.. Μόνο για μένα έγραψα, με την αλήθεια μου πάντα και με δική μου ευθύνη. Οι φίλοι που σοκάρονται τόσο με όσα είπα δεν είναι βέβαια υποχρεωμένοι να με ακολουθούν. Σας ευχαριστώ για τη μέχρι τώρα συμπάθειά σας, αλλά και η απογοήτευση είναι μέσα στη ζωή».
Καθώς ο σάλος συνεχιζόταν, επανήλθε με δύο ακόμα αναρτήσεις της:
«Δεν θέλω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Δεν το περίμενα αυτό που ακολούθησε σε όσα πριν είπα… Όχι για την αντίρρηση, για τη διαφορετική γνώμη, αλλά για την τόση οργή, την χολή, την κακία, την τόση ανάγκη να με πληγώσετε και να με προσβάλετε… Ευχαριστώ τους φίλους που θελήσατε να με υποστηρίξετε. Με συγκινήσατε, στ' αλήθεια!», έγραψε αρχικά και επανήλθε στο θέμα και σήμερα, κάνοντας λόγο για μια «ακατανόητη παρανόηση»
«Επειδή η βροχή μιας ακατανόητης παρανόησης συνεχίζεται με πανάσχημους τρόπους. Για τελευταία φορά επανέρχομαι στο θέμα μας. Ξαναλέω πως όσα είπα χθες ασφαλώς και δεν συνδέονται με την φοβερή τραγωδία της Γαρυφαλιάς και κάθε αδικοχαμένης κοπέλας. Μα είναι δυνατόν να το κάνω;;; Δεν θέλω κοντά μου άτομα που το διανοούνται αυτό! Ούτε καν γνώριζα ότι χθες ήταν η κηδεία του άτυχου κοριτσιού… Όσα έγραψα τα είπα διαβάζοντας επί μέρες τόσα ποστ και σχόλια έξαλλα, δικαστικά, γεμάτα τυφλή άγνοια για τον κίνδυνο των παθών μας, άγνοια για τους νοσογόνους πόθους της ανθρώπινης κτητικότητας στη σχέση. Τον πρωτόγονο εγωισμό και την θανάσιμη ευθιξία της ανασφάλειας στους δεσμούς. Όμως πολλοί γράφοντες είναι τόσο αγνοί και άμεμπτοι στα δικά τους που σοκάρονται βαριά, βρίσκουν ευκαιρία να βρίσουν, να θίξουν, να υπογραμμίσουν την ολοκάθαρη, τέλεια ζωή τους, το ήθος τους, και να συνεχίσουν να αγνοούν τις γλιστερές παγίδες του έρωτα, αφού ποτέ τους και ολοφάνερα δεν τον έχουν ζήσει. Να προσέχετε, η ζωή είναι αλλού! Σίγουρα έξω και μακριά από το φέις σας».
Κάτω από την δημοσίευση της Μάρως Βαμβουνάκη τα σχόλια έπεσαν βροχή
Μερικά από τα σχόλια:
«Δεν έχω σχολιάσει ποτέ σε τέτοιες δημοσιεύσεις, αλλά η δική σας ήταν χτύπημα στην καρδιά, γιατί πραγματικά σας εκτιμούσα. Όχι, δεν είναι υγιής μια σχέση με ξύλο. Μπορεί να υπάρξει μια σχέση με έρωτα, πάθος και αγάπη που να σέβεται ο ένας σύντροφος τον άλλον και να επικοινωνούν πραγματικά. Τα λογοτεχνικά έργα -όπως πολύ καλά θα έπρεπε να ξέρετε κι εσείς- περιγράφουν καταστάσεις που συμβαίνουν στην κοινωνία μας, όμως ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν τις δικαιολογούν. Μια ακόμα γυναίκα σκοτώθηκε από χέρι άντρα. Αν ήταν μια φορά απαράδεκτη η ανάρτηση αυτή, το συγκεκριμένο γεγονός την κάνει 10 φορές πιο απαράδεκτη. Ελπίζω να το σκεφτείτε και να αναθεωρήσετε.»
«Ας βαφτίζουμε την κακοποίηση πάθος και τους φόνους κακιά στιγμή καλύτερα στην πένα σας και στη φαντασία σας ως συγγραφέας στη ζωή μένουν ορφανά και γονείς να κλαίνε κορίτσια»
«Σας αγαπώ και σας εκτιμώ και ως άνθρωπο και ως συγγραφέα και σε ό,τι ανεβάζετε, συμφωνώ... Αυτή την ανάρτησή σας όμως τη βρίσκω προκλητική εν μέσω δύο πρόσφατων γυναικοκτονιών... Όσο παράφορος κι αν είναι ένας έρωτας, η βία δε δικαιολογείται από καμιά πλευρά...»
Πηγή: iefimerida.gr