«Περπατούσα προς το αυτοκίνητο και ήμουν φορτωμένη - ως συνήθως! Στο ένα μου χέρι κρατούσα τον 20 μηνών γιο μου και στο άλλο τα μπουφάν, την τσάντα με το πορτοφόλι μου και ένα σακίδιο με πάνες. Aπό το βάρος παραπατούσα!
Τότε, ο μόλις 4 χρονών γιος μου με την λεπτή του φωνούλα με ρώτησε: ''Μανούλα, θέλεις βοήθεια;'' Τα' χασα! Κανένας ενήλικας μέχρι τώρα δεν μου είχε κάνει αυτή την ερώτηση.
Του φίλησα το κεφαλάκι του και τον ευχαρίστησα μέσα από την καρδιά μου. Περιττό να σας πω ότι αρνήθηκα την προσφορά του. Έβαλα το μωρό στο καθισματάκι του και τα μπουφάν στο πορτ-μπαγκάζ. Στάθηκα δυο λεπτά για να πάρω μια ανάσα και το μυαλό μου χάθηκε σε σκέψεις.
Δεν ζητάω ποτέ βοήθεια... Είμαι μαμά. Και συνήθως κανείς δεν προσφέρεται να βοηθήσει μια μαμά, γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα έχουμε όλα υπό έλεγχο. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι κάνουμε παραπάνω απ' όσα μπορούμε.
Πώς λύνεται, λοιπόν, αυτό το πρόβλημα; Mε απλό τρόπο...
Μην ρωτάτε μια μαμά αν χρειάζεται βοήθεια, γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα αρνηθεί. Επειδή νιώθει ενοχές ή φοβάται ότι θα την κρίνετε!
Αν θέλετε να βοηθήσετε, βοηθήστε χωρίς να ρωτάτε!
Εάν υπάρχει μαμά στο κατάστημα της οποίας το μικρό παιδί κάνει φασαρία, ενώ προσπαθεί να πληρώσει, πηγαίνετε να την βοηθήσετε.
Εάν υπάρχουν πιάτα στο νεροχύτη, καθαρίστε τα για αυτήν.
Εάν υπάρχει βρωμιά στο πάτωμα, σκουπίστε το.
Εάν υπάρχει μια μαμά στην ουρά και τα παιδιά της αρχίσουν να κλαίνε και να τσιρίζουν, δώστε της την σειρά σας.
Όσον αφορά τις μητέρες, μην ρωτάτε — κάντε. Μια μαμά δεν ζητάει ποτέ βοήθεια, αλλά σίγουρα τη χρειάζεται!»
Πηγή: herviewfromhome.com