«Αυτό που ανακαλύψαμε με αυτή την έρευνα, είναι πρωτοφανές! Η περιοχή του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν ένα παιδί παίζει με κούκλες, είναι εκείνο που χρησιμοποιούμε όταν σκεφτόμαστε τα συναισθήματα των συνανθρώπων μας», δήλωσε η Sarah Gerson, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα νέο είδος τεχνολογίας νευροαπεικόνισης, γνωστό ως Λειτουργική Φασματοσκοπία Εγγύς Υπερύθρων (fNIRS), η οποία καθιστά δυνατή τη σάρωση της εγκεφαλικής δραστηριότητας ενώ το άτομο κινείται ελεύθερα.
Παρακολούθησαν 33 παιδιά και των δύο φύλων, ηλικίας από 4 έως 8 ετών, που έπαιζαν με Barbie και διαπίστωσαν πως ενεργοποιήθηκε η περιοχή του εγκεφάλου που έχει να κάνει με την κοινωνικοποίηση και την ενσυναίσθηση, ακόμα και στα παιδιά που έπαιζαν μόνα τους. Τα οφέλη ήταν κοινά τόσο στα κορίτσια, όσο και στα αγόρια.
«Οι κούκλες ενθαρρύνουν τα παιδιά να δημιουργούν τους δικούς τους μικρούς φανταστικούς κόσμους, σε αντίθεση με τα παιχνίδια επίλυσης προβλημάτων ή παιχνίδια τύπου Lego. Επίσης, τα ενθαρρύνουν να συμπονούν τους άλλους και να σκέφτονται νέους τρόπους για να αλληλεπιδρούν μαζί τους » συμπληρώνει η Dr Gerson.
Αντίθετα, η μελέτη έδειξε πως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, ακόμα κι όταν περιλαμβάνουν δημιουργικά στοιχεία ή όταν υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ των παιδιών: «Όταν τα παιδιά παίζουν με μια κούκλα, προσποιούνται ότι είναι ένας συγκεκριμένος χαρακτήρας, επιλέγοντας ένα οικείο πλαίσιο που ζουν στην καθημερινότητά τους. Αντίθετα, όταν παίζουν σε μια οθόνη, το περιβάλλον τους είναι ξένο και είναι πιο δύσκολο να ταυτιστούν με τον “ήρωά” τους» δήλωσε χαρακτηριστικά η Sarah Gerson.
Πηγή: inews.co.uk