Αυτή η μαμά είδε τον γιο της μπουχτισμένο απ’ την τηλεκπαίδευση και τις οθόνες. Με τα βιβλιοπωλεία ανοιχτά, λοιπόν, αποφάσισε να τον πάρει για μια όμορφη χριστουγεννιάτικη βόλτα στον μαγικό κόσμο των βιβλίων.
«Αυτά τα Χριστούγεννα είναι πολύ περίεργα για όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Παρ’ όλ’ αυτά, όταν η ζωή σου μοιράζει λεμόνια – λέει ένα αγγλικό ρητό – το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μια δροσερή λεμονάδα.
Στην περίπτωσή μας, τα λεμόνια είναι η κλεισούρα που έχουμε υποστεί όλοι στο σπίτι, εμείς με την τηλεργασία και ο μοναχογιός μας με την τηλεκπαίδευση. Στην αρχή το πήραμε χαλαρά, αλλά η καθημερινότητά μας αποδείχθηκε πιο δύσκολη απ’ ό,τι νομίζαμε. Ειδικά για το παιδί, που μπούχτισε κυριολεκτικά με τις οθόνες (δεν το πίστευα, αλλά συνέβη). Το τελειωτικό χτύπημα ήταν τα Χριστούγεννα σε lockdown, που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά απ’ όσα περίμενε πώς και πώς.
Κι έτσι φτάσαμε στη... λεμονάδα (της μαμάς, μιας και ήταν δική μου ιδέα). Ακούγοντας ότι ανοίγουν τα βιβλιοπωλεία, σκέφτηκα πόσο θα ήθελα ο γιόκας μου να διαβάζει περισσότερα εξωσχολικά βιβλία, αλλά ποτέ δεν βρίσκω την ευκαιρία να του μάθω να τα λαχταρά από μόνος του.
Είπα, λοιπόν, να κάνουμε μια όμορφη χριστουγεννιάτικη βόλτα με προορισμό ένα μικρό βιβλιοπωλείο, όπου:
Θα του μιλήσω για την αγαπημένη συγγραφέα των παιδικών μου χρόνων
Αγαπώ την Άλκη Ζέη γιατί μου έχει χαρίσει μερικές απ’ τις πιο συγκινητικές και αλησμόνητες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας. Τα βιβλία της, που έχουν σημαδέψει γενιές και γενιές με την τρυφερότητα του λόγου και τη διαχρονικότητα των μηνυμάτων τους, βρίσκονται σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη μου – η οποία, βέβαια, δεν αποτελεί μεγάλο δέλεαρ για ένα σύγχρονο παιδί με τα τόσα ερεθίσματα γύρω του.
Έξω απ’ το σπίτι, όμως, στον ανοιχτό χώρο που τόσο του έχει λείψει, σκοπεύω να κάνω στον γιο μου μια δελεαστική εισαγωγή στο έργο της. Θα του μιλήσω για τις περιπέτειές της στην κατοχή, τα χρόνια της μακριά απ’ τη χώρα ως πολιτική πρόσφυγας, αλλά και πώς έγραψε το πρώτο της αριστούργημα, «Το καπλάνι της βιτρίνας».
Έτσι, θα περάσω στην προσωπική μου εμπειρία με τις ιστορίες της και πώς σημάδεψαν τα παιδικά μου χρόνια και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου. Τέλος, θα του μιλήσω για το αγαπημένο μου βιβλίο της Άλκης Ζέη, τον «Μεγάλο περίπατο του Πέτρου» που με ταξίδεψε για πρώτη φορά έξω απ’ τον δικό μου μικρόκοσμο.
Θα του κάνω δώρο μια πιο «σύγχρονη» εκδοχή του αγαπημένου μου βιβλίου
Ξέρω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι για τα σημερινά παιδιά να αφιερώσουν την προσοχή τους σε μια σελίδα με κείμενο – μαθημένα όπως είναι σε ραγδαίες εναλλαγές εικόνων – αλλά και να αφεθούν σε μία και μόνη δραστηριότητα χωρίς να σταματούν διαρκώς για να τσεκάρουν π.χ. το κινητό τους.
Έχω δει, όμως, ότι ο γιος μου ενδιαφέρεται πολύ για τα κόμικς κι έτσι ξετρελάθηκα όταν έμαθα πως ο «Μεγάλος περίπατος του Πέτρου» κυκλοφορεί πλέον σε graphic novel απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε διασκευή της βραβευμένης συγγραφέα Αγγελικής Δαρλάση και εικόνες του κομίστα Δημήτρη Μαστώρου. Είμαι απόλυτα σίγουρη πως θα ξετρελαθεί κι εκείνος όταν του το χαρίσω κι έτσι θα έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να μοιραστούμε με τρόπο ουσιαστικό μια απ’ τις πιο όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις.
Θα αγοράσω το τελευταίο βιβλίο της Άλκης Ζέη για να το διαβάσουμε μαζί
Ο πρόσφατος θάνατος της Άλκης Ζέη με ταρακούνησε ιδιαίτερα. Ίσως γιατί τους ανθρώπους που γνωρίζουμε μέσα απ’ το έργο τους, ενώ τους νιώθουμε πολύ κοντά μας (και πιο ανθρώπινους και από εμάς τους ίδιους), τους θεωρούμε ταυτόχρονα και αειθαλείς – άτρωτους στον χρόνο. Η είδηση, λοιπόν, ότι η αγαπημένη μου Άλκη μας χάρισε μια τελευταία υπέροχη ιστορία πριν φύγει λειτούργησε σαν βάλσαμο στην πληγή μου.
Το τέλειο δώρο για τον εαυτό μου, σκέφτηκα. Με την ευκαιρία του χριστουγεννιάτικου περίπατου με τον γιο μου στον κόσμο των βιβλίων, θα πάρω και τον «Νυχτερινό περίπατο της γιαγιάς», όπου η συγγραφέας αγγίζει με τη λυρική και ευαίσθητη ματιά της πάνω ένα θέμα που αφορά όλους μας: την απώλεια ως το φυσιολογικό τέρμα ενός μεγάλου δρόμου. Και θα του ζητήσω να το διαβάσουμε μαζί, αφού διαβάσει το δικό του. Θα μοιραστούμε έτσι μια αναγνωστική εμπειρία που θα είναι καινούργια και για τους δυο μας, θα περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί και θα έχουμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε σκέψεις και συναισθήματα.
Τα σκέφτομαι τώρα όλα αυτά και πλημμυρίζω από ενθουσιασμό – δε βλέπω την ώρα να το κάνουμε. Κι ελπίζω αυτή η διαφορετική χριστουγεννιάτικη βόλτα να ανοίξει μπροστά του έναν καινούργιο κόσμο, που έχει τόσα πολλά και τόσο όμορφα πράγματα να του προσφέρει.»