Μέχρι να το χωνέψουμε πάντως, θα έχουμε γίνει μάρτυρες και πρωταγωνιστές ουκ ολίγων περίεργων εικόνων, τις οποίες δεν θα είχαμε φανταστεί πριν από την πανδημία.
Να «σετάρω» ΕΓΩ το λάπτοπ για μάθημα εξ αποστάσεως; Χλωμό...
Ναι, έτσι ακριβώς το είχα πει στον άντρα μου όταν μου είπε ότι θα λείψει εκτός πόλης για δουλειά, το σαββατοκύριακο πριν ξεκινήσει η τηλεκπαίδευση. Και όχι μόνο το… σέταρα – όταν μου το είπε δεν ήξερα καν τι σημαίνει αυτό – αλλά σέταρα και την κάμερα, τις εφαρμογές, τις πλατφόρμες και έδειξα και στη νύφη μου πως να σετάρει τα δικά της μέσω βιντεο κλήσης γιατί είναι ακόμη πιο άσχετη από μένα.
Ότι θα επέστρεφα στο δημοτικό σ’ αυτή την ηλικία, δεν το περίμενα ποτέ
Τι να κάνω όμως, που έπρεπε να ειμαι κοντά στον μικρό να βοηθάω με πλατφόρμες κλπ. και να κάνω και τις δουλειές του σπιτιού ταυτόχρονα. Οπότε, τον έβαλα να κάνει τηλεκπαίδευση στην κουζίνα που είναι κι ευρύχωρη. Έτσι, όσο μαγειρεύω, παρακολουθώ κι εγώ το μάθημα μαζί του, ώσπου μου φαίνεται θα τα μάθω καλύτερα από εκείνον – καλύτερα και απ’ ότι τα είχα μάθει στην εποχή μου που… «βλέπαμε τον δάσκαλο και τον τρέμαμε».
Χρόνια αντιστεκόμουν στο να μου κάνουν το σαλόνι... γήπεδο
Η τηλεκπαίδευση όμως άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου κι έκαμψε κάθε αντίστασή μου, αφού δεν γινόταν κι αλλιώς. Πλέον, έχω τον έναν να κάνει προπόνηση για συντήρηση κι ενδυνάμωση μέσω skype – παίζει ποδόσφαιρο το καμάρι μας – και τον άλλον να κλωτσάει τα μαξιλάρια στο μάθημα κικ-μπόξινγκ γιατί δεν αξιωθήκαμε ακόμη να του κρεμάσουμε έναν σάκο απ’ το ταβάνι. Ναι, το έχει ζητήσει κι αυτό!
Να γινόταν τουλάχιστον το σπίτι μου ωδείο, καμία αντίρρηση δεν θα είχα
Χρόνια πιλατεύω τα θηριάκια μου να μάθουν μουσική, να ασχοληθοιύν με ένα όργανο ή να μπουν σε μια χορωδία, αλλά που… Μόνο για να κλωτσάνε γεννήθηκαν κι απορώ πως δεν το είχα εμπεδώσει που στις εγκυμοσύνες με είχαν μελανιάσει από μέσα! Μου λέει, για παράδειγμα, η νύφη μου που στέλνει την ανηψιά μας σε χορωδία ότι γεμίζει κάθε τόσο το σπίτι της με παιδικές φωνές. Αυτό, μάλιστα! Κάνει την τηλεκπαίδευση να αξίζει κάπως.
Κάποτε βλέπαμε 3-4 ώρες τηλεόραση και πονούσαν τα μάτια μας
Τώρα, ήταν που ήταν ανεξέλεγκτη η κατάσταση με τις οθόνες, ήρθε η τηλεκπαίδευση και μας αποτέλειωσε. Πάνε όρια, πάνε ωράρια, πάνε όλα. Με λίγα λόγια, τα παιδιά μας μόνο όταν πέφτουν για ύπνο δεν στέκονται μπροστά σε μια οθόνη. Και τι να τους κόψεις, το παιχνίδι ή την προπόνηση; Η εξ αποστάσεως μάθηση έφερε νέα ήθη στα σπίτια μας και να δω πως θα τα ξεφορτωθούμε όταν τελειώσει όλο αυτό...