Και για του λόγου το αληθές, διαβάστε τον παρακάτω διάλογο μεταξύ ενός συζύγου (Σ) και ενός ψυχολόγου (Ψ):
«Ψ: Τι δουλειά κάνετε κύριε Ρότζερς
Σ: Είμαι λογιστής σε μια τράπεζα.
Ψ: Η γυναίκα σας;
Σ: Δεν εργάζεται. Είναι νοικοκυρά.
Ψ: Ποιος φτιάχνει το πρωινό για την οικογένειά σας;
Σ: Η γυναίκα μου, αφού δεν δουλεύει.
Ψ: Τι ώρα ξυπνάει η σύζυγός σας;
Σ: Ξυπνάει νωρίς, γιατί πρέπει να οργανώσει διάφορα πράγματα. Πρέπει να φτιάξει το μεσημεριανό των παιδιών, να σιγουρευτεί ότι είναι καλά ντυμένα, αν έφαγαν πρωινό, αν έπλυναν τα δόντια τους και αν πήραν ό,τι χρειάζονται για το σχολείο. Ξυπνάει μαζί με το μωρό και του αλλάζει πάνες και ρούχα. Επίσης, θηλάζει και ετοιμάζει σνακ.
Ψ: Πως πάνε τα παιδιά σας στο σχολείο;
Σ: Τα πηγαίνει η γυναίκα μου, αφού δεν δουλεύει.
Ψ: Αφού πάει τα παιδιά σας στο σχολείο, τι κάνει μετά;
Σ: Συνήθως, προσπαθεί να σκεφτεί τι άλλο μπορεί να κάνει όσο είναι έξω για να μην χρειαστεί να πακετάρει και να ξεπακετάρει το παιδικό κάθισμα πολλές φορές, όπως το να πληρώσει λογαριασμούς ή να πάει σούπερ μάρκετ. Μερικές φορές, ξεχνάει κάτι οπότε πρέπει να ξαναγυρίσει μαζί με το μωρό. Μόλις, γυρίσει πρέπει να δώσει στο μωρό μεσημεριανό και μετά να το θηλάσει, να το αλλάξει, να το κοιμίσει και μετά να φτιάξει την κουζίνα, να βάλει πλυντήριο και να καθαρίσει το σπίτι. Ξέρεις, επειδή δεν δουλεύει.
Ψ: Το απόγευμα, όταν γυρίζετε σπίτι από την δουλειά τι κάνετε;
Σ: Ξεκουράζομαι φυσικά. Είμαι κουρασμένος από το να δουλεύω όλη μέρα στην τράπεζα.
Ψ: Τι κάνει η γυναίκα σας τα βράδια;
Σ: Φτιάχνει το βραδινό, σερβίρει τα παιδιά και εμένα, πλένει τα πιάτα, ξαναφτιάχνει το σπίτι και δίνει τα αποφάγια στον σκύλο. Αφού βοηθήσει τα παιδιά με τα μαθήματά τους, τα ετοιμάζει για ύπνο, σιγουρεύετε ότι έπλυναν τα δόντια τους και το μωρό είναι αλλαγμένο και έχει το ζεστό, φρέσκο γάλα του. Μόλις ξαπλώσει, ξυπνάει συχνά για να θηλάσει και να αλλάξει πάνα, αν χρειαστεί. Επειδή δεν χρειάζεται να ξυπνήσει το πρωί για να πάει στην δουλειά.
Αυτή είναι η καθημερινή ρουτίνα πολλών γυναικών σε όλο τον κόσμο. Ξεκινάει από το πρωί και συνεχίζεται μέχρι αργά το βράδυ. Είναι το λεγόμενο “δεν δουλεύω.”
Κάποτε, την ρώτησε κάποιος “Είσαι εργαζόμενη γυναίκα ή απλά μια νοικοκυρά;” Τότε, εκείνη του απάντησε: Δουλεύω σαν γυναίκα για το σπίτι 24 ώρες το 24ωρο.
Είμαι μητέρα. Είμαι γυναίκα. Είμαι κόρη. Είμαι το ξυπνητήρι. Είμαι μάγειρας. Είμαι υπηρέτρια. Είμαι η αρχηγός. Είμαι μπαργούμαν. Είμαι νταντά. Είμαι νοσοκόμα. Είμαι συμβουλάτορας. Είμαι παρηγορήτρια. Δεν πάω διακοπές. Δεν παίρνω άδεια, όταν είμαι άρρωστη. Δεν έχω ρεπό. Δουλεύω πρωί βράδυ. Είμαι στο πόδι όλη μέρα. Δεν πληρώνομαι, αλλά ακόμα και έτσι, όμως, ακούω συχνά την φράση “μα καλά τι κάνεις όλη μέρα;”. Όμως η μάνα είναι σαν το αλάτι, η παρουσία της δεν εκτιμάται, αλλά η απουσία της κάνει τα πάντα άγευστα.».
Πηγή: citypatras.gr