Αυτό και πολλά άλλα ενδιαφέροντα είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της στη Καθημερινή:
Για το πώς αποφάσισε να γράψει παιδικά βιβλία
«Έχω γράψει πολλά βιβλία για γονείς, αλλά συνειδητοποίησα ότι ήταν καιρός να απευθυνθώ απευθείας στα παιδιά, για να τα ενδυναμώσω με πληροφορίες για τα συναισθήματα, τη διαχείρισή τους και τις κοινωνικές δεξιότητες. Επέλεξα να είναι βιβλία δραστηριοτήτων, γιατί μαθαίνει κανείς καλύτερα με βιωματικό τρόπο. Αρχικά το παιδί ασχολείται με ευχάριστες δραστηριότητες για να πάρει μια πληροφορία ή να αναπτύξει μια δεξιότητα. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν κάποιες σελίδες για τους γονείς. Τα βιβλία σκοπεύουν να βοηθήσουν στην καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς.»
Για την επίδραση της μητρότητας στη δουλειά της
«Ήταν πολύ βοηθητικό. Με βοήθησε να καταλάβω την πραγματικότητα της γονεϊκής εμπειρίας. Δεν γράφω ποτέ για καταστάσεις που δεν έχω βιώσει. (...) Τα παιδιά μου μου δίδαξαν πολλά, γιατί προσπαθούσα να τα ακούω και να καταλαβαίνω τις ανάγκες τους.»
«Κάθε μέρα παίρνω πολύτιμα μαθήματα, ακόμα και τώρα. Χθες λοιπόν περπατούσα με την κόρη μου και, περνώντας έξω από έναν φούρνο, μου λέει: “Πόσο θα ήθελα ένα μπριός!” Απάντησα πολύ γρήγορα ότι δεν μπορεί να το φάει, γιατί έχει γλουτένη, και εκείνη ακολουθεί ειδική διατροφή λόγω ενός αυτοάνοσου. Γύρισε λοιπόν και μου απάντησε: “Μαμά, γιατί απλώς δεν αναγνωρίζεις την επιθυμία μου, αντί να μου πεις ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί;” Για άλλη μία φορά με έβαλε στη θέση μου.»
Για τα λάθη των γονιών και την ευθύνη της πολιτείας
«Νομίζω ότι το πιο συχνό λάθος είναι ότι μεταφράζουν τη συμπεριφορά των παιδιών σαν μια απόπειρα να τους “κερδίσουν”. Αυτό οδηγεί σε έναν ανταγωνισμό του τύπου “ποιος είναι το αφεντικό” και όλοι χάνουν. Οι γονείς έχουν φυσική εξουσία, δεν υπάρχει λόγος να γίνονται εξουσιαστικοί. Πολλοί γονείς πιστεύουν στην αρετή της συμμόρφωσης, αλλά κάθε φορά που ένα παιδί γίνεται υπάκουο, εγκαταλείπει την ευθύνη.»
«Είμαι ευτυχής που η Γαλλία από τον περασμένο Ιούλιο εισήγαγε έναν νέο νόμο που ορίζει ότι ένα παιδί πρέπει να ανατρέφεται χωρίς βία. Πολλοί γονείς δεν γνώριζαν ότι το να χτυπούν, να ταπεινώνουν, να ντροπιάζουν αποτελούσε βία και έκανε κακό στα παιδιά. Οι κυβερνήσεις πρέπει να προσφέρουν δυνατότητες για σωστή ανατροφή, όπως οικονομική υποστήριξη, νόμους που δίνουν τη δυνατότητα και στους δύο γονείς να μείνουν αρκετά με το μωρό τους πριν επιστρέψουν στην εργασία τους.»
Η Ιζαμπέλ Φιλιοζά εργάστηκε ως ψυχοθεραπεύτρια για 35 χρόνια και το 2019 ορκίστηκε αντιπρόεδρος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων «Οι 1.000 πρώτες ημέρες», η οποία έχει καταθέσει πληθώρα προτάσεων στη Γαλλική κυβέρνηση πάνω στη σωστή ανατροφή ενός παιδιού. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία για τα συναισθήματα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη γονεϊκότητα, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Ελλάδα η σειρά βιβλίων της «Τα σημειωματάρια των συναισθημάτων».
Πηγή: kathimerini.gr