«Η μητέρα μου ήταν μία γυναίκα αυστηρή, σκληρή και δίκαιη. Δεν έλειψε ποτέ από δίπλα μου και φρόντιζε να είμαι πάντα συνεπής, καλή μαθήτρια και καλά οργανωμένη. Φυσικά και της είμαι ευγνώμων για αυτά, όμως η παιδική μου ηλικία έχει ελάχιστες στιγμές ξεγνοιασιάς, διασκέδασης ή «ατέλειωτου» παιχνιδιού με φίλους.
Μεγάλωσα χωρίς να ξέρω τί σημαίνει διασκέδαση ή αγκαλιά
Όταν τα παιδιά της γειτονιάς έπαιζαν στην πυλωτή, εγώ έκανα επαναλήψεις στα αρχαία ή τα μαθηματικά κι όταν, αργότερα, οι φίλοι μου πήγαιναν βόλτες ή πενταήμερη εγώ διάβαζα λογοτεχνικά βιβλία και ετοιμαζόμουν για τις πανελλήνιες.
Μεγάλωσα και σχεδόν δεν ήξερα πώς να συμπεριφερθώ σε κοινωνικές συναναστροφές, ή πώς να διασκεδάζω. βρέθηκα σε επαγγελματικά περιβάλλοντα τα οποία με αδίκησαν και δεν γνώριζα πώς να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου. Γνώρισα τον άνθρωπό μου και δεν έβρισκα τον τρόπο να του εκφράσω τα συναισθήματά μου...
Αυτό δεν θέλω να το περάσουν και τα παιδιά μου. Όταν έγινα μαμά, αποφάσισα να τους διδάξω όλα όσα μου στέρησε η δική μου μαμά:
Να διασκεδάζουν
Η διασκέδαση είναι απαραίτητο στοιχείο για να μεγαλώσουν υγιή και ισορροπημένα παιδιά. Η ζωή δεν είναι μόνο υποχρεώσεις. Τα παιδιά χρειάζεται να κοινωνικοποιούνται επαρκώς, να παίζουν, να γελούν ή ακόμα και να βαριούνται... Όλα αυτά είναι πολύτιμα μαθήματα αλλά και απόθεμα άμορφων παιδικών αναμνήσεων που θα τα ακολουθούν για πάντα. Θέλω να μάθω στα παιδιά μου να διασκεδάζουν και να περνούν καλά γιατί μόνο έτσι θα μπορούν να είναι ευτυχισμένα.
Να εκφράζουν τα συναισθήματά τους
Το να θυμώνεις, να πονάς , να είσαι ευτυχισμένος ή να αγαπάς και να το δείχνεις είναι συναισθήματα που οι προηγούμενες γενιές δεν ήξεραν πώς να τα διαχειριστούν... Παλιότερα, ηταν ντροπή να κλαις μπροστά στους άλλους ή να θυμώνεις με τα αδέλφια και τους γονείς σου. Τα συναισθήματα, όμως, είναι φυσιολογικά και θα πρέπει να είναι αποδεκτά! Θέλω να μάθω στα παιδιά μου πως έχουν δικαίωμα να νιώθουν τα πάντα χωρίς να ντρέπονται! Όπως επίσης θέλω να τα διδάξω πώς να εκφράζουν αυτά που νιώθουν ώστε να μην βλάπτουν ή να μην καταπιέζουν τους ανθρώπους γύρω τους. Συχνά, το πρόβλημα δεν είναι αυτά που νιώθουμε, αλλά ο τρόπος που τα εκδηλώνουμε...
Να διεκδικούν τα θέλω τους
Τα παιδιά, εκτός από υποχρεώσεις, έχουν και δικαιώματα κι αυτό είναι καλό να το γνωρίζουν. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν πως δεν χρειάζεται πάντα να σκύβουν το κεφάλι και να κάνουν ό,τι τους λένε οι άλλοι. Αντίθετα, πρέπει να γνωρίζουν, να μελετούν και όταν είναι σίγουροι να διεκδικούν αυτό που τους αξίζει με ευγένεια. Όταν ένα παιδί διεκδικεί τα δικαιώματά του, δεν σημαίνει πως είναι κακομαθημένο ή αγενές - αυτή η σύγχυση πρέπει να ξεπεραστεί! Σημαίνει πως πρόκειται για ένα παιδί που είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του, ξέρει τί θέλει κι εμείς οφείλουμε να του δείξουμε τον σωστό τρόπο ώστε να το διεκδικήσει.
Να ζητάνε συγνώμη αλλά και να συγχωρούν (κυρίως τον εαυτό τους)
Αυτό που θέλω να καταλάβουν τα παιδιά μου είναι πως όλοι κάνουμε λάθη και όλοι έχουμε δικαίωμα στο λάθος. Το σημαντικό είναι να μπορείς να ζητάς συγνώμη και να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να διορθώσεις το λάθη σου. Κι αν δεν γίνεται, προχωράς παρακάτω και δεν τα επαναλαμβάνεις. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να ζητάς συγνώμη, αλλά και να μπορεί να συγχωρείς - κυρίως τον εαυτό σου! Έτσι δεν κρατάς μέσα σου άσχημα και τοξικά συναισθήματα αλλά προχωράς πάντα μπροστά απελευθερωμένος από τα δεσμά του παρελθόντος. »