Όπως αναφέρει και ο πρώτος πτυχιούχος Πανεπιστημίου (στα Παιδαγωγικά και τη Ψυχολογία) στην Ευρώπη με σύνδρομο Down: «Γονείς με παιδιά που είναι "διαφορετικά" γίνονται καλύτεροι γονείς. Γίνονται ανεκτικότεροι και πιο αλληλέγγυοι. Δεν είναι καλό να επιλέγεις ένα παιδί "a la carte". Σε τελική ανάλυση επιλέγουμε το τέλειο. Και όταν όλοι είναι ίδιοι, τότε είμαστε σε πολλά φτωχότεροι. Ακόμη και τα λουλούδια διαφέρουν, αλλά όλα είναι όμορφα...».
Μια μαρτυρία ενός παιδιού με ξάδελφο με σύνδρομο Down, αναφέρει κάτι απίθανο: «Γιατί οι μεγάλες αυτές καρδιές είναι μεταδοτικές και μπορεί να έχουν ένα χρωμόσωμα παραπάνω από εμάς αλλά μαζί με το χρωμόσωμα αυτό έρχεται κι ένα χρώμα παραπάνω στη ζωή σου και μόνο σου προσθέτει…χωρίς ποτέ να σου αφαιρεί.»
Όσο για τη.. χρωματιστή ζωή του Αλαν, ο ξάδελφός του γράφει: «Πριν μερικές μέρες ο Άλαν έκλεισε τα 41 του χρόνια. Δουλεύει κανονικά σε ένα μέρος με άλλα «παιδιά» σαν κι αυτόν και βάζουν σε σακουλάκια βότανα και μπαχαρικά…Ερωτεύεται συνέχεια και κάθε εβδομάδα μου ανακοινώνει το νέο όνομα της αγαπημένης του. Ζει στην Αμερική και τον βλέπω μια φορά το χρόνο πλέον. Μιλάμε στο τηλέφωνο κάθε Κυριακή ίδια ώρα. Γνωρίζει να μιλάει 2 γλώσσες άπταιστα. Λατρεύει τις ταινίες Disney και έχει την μεγαλύτερη συλλογή ταινιών τους. Ξέρει απέξω τους διαλόγους τις κάθε ταινίας και αγαπημένη του είναι το lion king. Κάνει παντού φίλους και δεν έχει νιώσει ποτέ στην χώρα του πως είναι διαφορετικός. Μια φορά ήρθε στην Ελλάδα και τον κοιτούσαν περίεργα όπου πηγαίναμε…»
Πηγή: diaforetiko.gr