«Στα φιλαράκια μου τα παλιά,
Θα ήθελα να ξέρετε πως μου λείπετε-κάποιες στιγμές τόσο πολύ που πονάει η καρδιά μου. Τα πρώτα χρόνια μετά το σχολείο και μετά τη σχολή προσπαθήσαμε πολύ να κρατήσουμε επαφές και να βρισκόμαστε όσο πιο συχνά γίνεται.
Ήμασταν όλοι μαζί στους γάμους και τα βαφτίσια που ήρθαν στο μέλλον και γιορτάζαμε αυτό το σημείο της ζωής μας παρέα. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα ήταν αν δεν ήσασταν δίπλα μου σε αυτές τις σημαντικές στιγμές μου.
Οι μήνες πέρασαν και μετατράπηκαν σε χρόνια και τώρα νιώθω ότι η τελευταία φορά που βρεθήκαμε όλοι μαζί ήταν σε μια άλλη ζωή. Χαθήκαμε! Και τώρα που είμαι μαμά νιώθω ότι είναι πολύ δύσκολο να κρατήσω ζωντανές τις φιλίες μου και να κάνω παράλληλα όλα αυτά που απαιτεί η μητρότητα.
Και είναι τόσα πολλά που, πραγματικά, με έχουν εξαντλήσει! Είναι τεράστια πρόκληση να κρατάω τις ισορροπίες της οικογενειακής και προσωπικής μου ζωής. Κάποιες φορές δεν έχω ενέργεια ούτε για να καλύψω τις ανάγκες των παιδιών μου-πόσο μάλλον για περάσω χρόνο με τους φίλους μου.
Υπάρχουν αρκετές στιγμές που όταν σας σκέφτομαι, μελαγχολώ καθώς σκέφτομαι όλες αυτές τις ξεχωριστές στιγμές που ζήσαμε μαζί. Γέλια, κλάματα, ξενύχτια, πλάκες και μυστικά, απογοητεύσεις και έρωτες.
Αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι πόσο άνετα ένιωθα μαζί σας. Πόσο ''εύκολη'' ήταν αυτή η φιλία. Αγαπάμε ο ένας τον άλλον γι' αυτό που πραγματικά είναι και ποτέ δεν προσποιηθήκαμε για να γίνουμε αρεστοί. Η ειλικρίνεια ήταν η θεμέλιος λίθος της φιλίας μας και γι' αυτό ήταν τόσο ξεχωριστή.
Πολύ θα σας ήθελα κοντά μου σ' αυτή τη φάση της ζωής μου που είμαι μαμά. Να μου πείτε μια γνώμη, να με συμβουλεύσετε και ν' ανακαλύψουμε μαζί την μητρότητα.
Είμαι αληθινά ευγνώμων για όλα όσα μοιραστήκαμε και εύχομαι πραγματικά κάποια στιγμή να σμίξουμε ξανά και να το πιάσουμε από εκεί που το αφήσαμε. Μέχρι τότε να ξέρετε πως σας αγαπώ και σας σκέφτομαι συνεχώς.
Μια παλιά αλλά παντοτινή φίλη...»
Πηγή: herviewfromhome.com