«Η κατάσταση είναι δραματική», τονίζει η πρόεδρος, «αφού γνωρίζουμε ήδη από τα στοιχεία που έχουμε από την Κίνα ότι η βία κατά των γυναικών τριπλασιάστηκε εκεί, στο ξεκίνημα της πανδημίας». Συνεχίζοντας, σκιαγραφεί την εξάπλωση του φαινομένου παράλληλα με την εξάπλωση του ιού, αφού «στην Ιταλία οι τηλεφωνικές κλήσεις προς γραμμές βοήθειας αυξήθηκαν κατά 75%, στη Γαλλία κατά 30% και στη Μεγάλη Βρετανία κατά 700%».
Σ’ αυτές τις εξάρσεις, επισημαίνει η Ρέγκνερ, «βλέπει κανείς πως η πίεση από την κοινωνία διοχετεύεται προς τα μέσα, στο σπίτι, όπου τα ρολά έχουν κατέβει και ούτε ακούμε ούτε βλέπουμε τι συμβαίνει. Κι όμως, συμβαίνουν πολλά εις βάρος των πιο αδύναμων μελών της οικογένειας και κυρίως εις βάρος των γυναικών.»
Το σημαντικό σε κάθε περίπτωση είναι το πως θα δράσει κάθε χώρα, βγάζοντας απ’ τη μέση τα γραφειοκρατικά εμπόδια και προσφέροντας ουσιαστικές υπηρεσίες προστασίας των γυναικών που πλήττονται. Για παράδειγμα, λέει η πρόεδρος της επιτροπής, «στην Ισπανία και τη Γαλλία, οι γυναίκες προτείνεται να πηγαίνουν στο φαρμακείο και να λένε την κωδική λέξη “Mask 19”. Έτσι, ο φαρμακοποιός θα σημάνει συναγερμό αντί για εκείνες κι αυτό είναι μιας μορφής βαλβίδα αποσυμπίεσης.»
«Στη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο», συνεχίζει, «μετατρέπουν ξενοδοχεία που δεν λειτουργούν σε κέντρα φιλοξενίας. Το ίδιο κάνουμε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να δώσουμε ένα παράδειγμα: φιλοξενούμε σε δομές μας 100 γυναίκες που είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο από τον βίαιο σύντροφό τους.»
Σημειώνει τέλος την ανάγκη για μία κοινή ευρωπαϊκή γραμμή βοήθειας, ώστε οι γυναίκες παντού να γνωρίζουν σε ποιον απευθύνονται και ποια είναι η διαδικασία υποστήριξης και προστασίας: «Ειδικά μετά το πέρας των περιορισμών λόγω πανδημίας, είναι σημαντικό να βελτιώσουμε τον Ευρωπαϊκό Ποινικό Κώδικα. Η βία κατά των γυναικών είναι εγκληματική πράξη και γι’ αυτό είναι απαραίτητο οι αρχές και τα δικαστήρια να συνεργάζονται μεταξύ τους στην εφαρμογή ενός συγκεκριμένου οδικού χάρτη δικαιοσύνης».