Ερώτηση:
Καλησπέρα, έχω ένα αγοράκι 2.5 χρόνων! Τώρα τελευταία επειδή δεν ακούει καθόλου κάποιες φορές του φώναξα! Κατάλαβα το λάθος μου ένα βράδυ όταν μέσα στον ύπνο του ξυπνούσε και έκλαιγε. Σταμάτησα λοιπόν αλλά όποτε ανεβάζω λίγο τον τόνο μου με ρωτάει γιατί τον μαλώνω και του φωνάζω. Έχω μπερδευτεί για το πως πρέπει να οριοθετώ και αν του έκανα τόσο κακό που φώναζα!Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Όπως πολύ σωστά παρατηρείτε, έχει νόημα η αύξηση της έντασης στη φωνή στην περίπτωση που κάποιος δεν ακούει, δηλαδή είτε βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση είτε έχει κάποια δυσκολία με την ακοή του. Στις περιπτώσεις αυτές αυξάνεται η ένταση του ομιλητή ώστε να εξασφαλίσει πως το μήνυμα του θα φθάσει στον ακροατή.
Στη δική σας περίπτωση αντιλαμβάνομαι ότι δε συντρέχει κάποιος τέτοιος λόγος. Επομένως δε συμφέρει να φωνάζετε στον γιό σας καθώς ήδη σας ακούει και σε χαμηλότερη ένταση. Επιπλέον τον «εκπαιδεύετε» να φωνάζει και εκείνος, καθώς αποτελείτε εσείς και ο πατέρας του τα πιο σημαντικά του πρότυπα.
Έχει νόημα λοιπόν να δείτε τι είναι εκείνο που σας δυσκολεύει και σας οδηγεί στο να αυξήσετε την ένταση της φωνής σας. Τα παιδιά, ιδιαίτερα αυτής της ηλικίας, δεν οφείλουν να ξέρουν πως να φερθούν, ακόμη και εάν τους έχετε δείξει ή τους έχετε πει τον τρόπο που προτείνετε. Η διαρκής επανάληψη είναι αναπόσπαστο κομμάτι του υγιούς μεγαλώματος ενός παιδιού. Η διαδικασία αυτή κατανοώ ότι μπορεί κάποιες στιγμές να μοιάζει κουραστική σε έναν γονέα. Είναι ανθρώπινο να έχετε δύσκολες στιγμές. Αυτό δε σημαίνει ότι έχετε βλάψει τον γιό σας.
Η έγνοια σας και η τρυφερότητα σας είναι πολύ σημαντική κατά την υπέροχη και απαιτητική διαδικασία της ανάπτυξης! Βάλτε λοιπόν τα δυνατά σας και την καλή σας ενέργεια και επαναλάβετε με συνέχεια και συνέπεια ότι επιθυμείτε ο γιός σας να κατανοήσει όταν ο ίδιος είναι έτοιμος να αφομοιώσει την πληροφορία.
Να τον χαίρεστε!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.