«Η “Κιβωτός του Κόσμου” εξακολουθεί, ακόμη και σε αυτή την τόσο δύσκολη συγκυρία, να αποτελεί πηγή συμπαράστασης, φροντίδας και ελπίδας για τα παιδιά. Όπως όλοι οι πολίτες «μένουν σπίτι», έτσι κι εμείς, και μάλιστα χιουμοριστικά, λέμε καθημερινά με τα παιδιά: Μένουμε Κιβωτό» λέει ο πατέρας Αντώνιος για την καραντίνα λόγω πανδημίας, ενώ μιλάει και για το πόσο τον συγκινούν καθημερινά τα παιδιά που φιλοξενεί:
«Αυτές τις μέρες, εξαιτίας της πανδημίας, αισθάνθηκα κι εγώ την αγωνία και την αβεβαιότητα, έτσι ήμουν ολιγόλογος γι' αυτό που συμβαίνει. Τα παιδιά, όμως, αντιλαμβάνονται μια κατάσταση πρώτα με το συναίσθημα κι ύστερα με τη λογική. Έτσι, το τελευταίο χρονικό διάστημα αφουγκράστηκαν αμέσως τις έγνοιες μου και με συγκίνησαν ιδιαίτερα όταν ήρθαν να μου πουν πως όλα θα πάνε καλά. Όταν ακούς από το στόμα αυτών των παιδιών να σου λένε πως ήρθαν στην Κιβωτό ως μαραμένα λουλούδια και πέτυχαν να ανθίσουν και πως όλες τις δύσκολες καταστάσεις θα τις προσπεράσουμε, αρκεί να είμαστε ενωμένοι, τότε δεν μπορείς παρά να συγκινείσαι βαθιά.»
O πατέρας Αντώνιος, για την δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε, μας συμβουλεύει να μην χάνουμε την ελπίδα μας! Στην Κιβωτό το κύριο σύνθημα είναι: «Αν δεν έχεις αυτό που αγαπάς, αγάπα αυτό που έχεις» και μας ενθαρρύνει να εστιάσουμε σε αυτό που ήδη έχουμε και που ήρθε η στιγμή να το επανεκτιμήσουμε: την οικογένειά μας, τους φίλους ή τους γείτονές μας.
Στην ερώτηση πώς αποκτά κανείς δύναμη όταν πρέπει να μείνει έγκλειστος στο σπίτι, ο πατέρας Αντώνιος απαντά: «Όταν υπηρετεί έναν ιερό σκοπό. Παραδείγματος χάριν, όταν γνωρίζεις στη γειτονιά σου ποιοι άνθρωποι είναι μόνοι τους και σε έχουν ανάγκη αυτήν την περίοδο, τότε δεν εγκλωβίζεσαι στην πίκρα των εκατοντάδων αποριών τύπου “γιατί να μου συμβαίνει εμένα όλο αυτό;”. Ο άνθρωπος, ακόμα και μέσα στο σπίτι του, μπορεί να είναι ωφέλιμος για τους συμπολίτες του.»
Το μήνυμα του γενναιόδωρου αυτού ανθρώπου σε όλους μας είναι να χρησιμοποιήσουμε για όπλα μας απέναντι στον αόρατο εχθρό την αλληλεγγύη, τον πόνο, την ενσυναίσθηση, τον καημό αλλά και τη συλλογική προσπάθεια.
«Δεν παλεύουμε για τον εαυτό μας αλλά για ένα κοινό όφελος, την υγεία μας. Ας μη διστάζουμε να αισθανόμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε. Τότε ίσως και να ανακαλύψουμε την ευτυχία. Παραπονιόμαστε πολλές φορές ότι δεν έχουμε ανθρώπους γύρω μας που να μας αγαπούν ή να μας καταλαβαίνουν. Όμως, αν δεν μάθουμε εμείς οι ίδιοι να αγαπάμε, δεν θα αγαπηθούμε ποτέ. Ας βάλουμε, λοιπόν, όλοι ένα λιθαράκι σε αυτόν τον κοινό αγώνα απέναντι στην πανδημία.»
Ίσως αυτήν την περίοδο, που η Κιβωτός του Κόσμου ως εθελοντικός οργανισμός βιώνει το αίσθημα της ανασφάλειας με την κατακόρυφη μείωση των δωρεών αλλά και την αναβολή των φιλανθρωπικών εκδηλώσεων, είναι μια καλή στιγμή να βοηθήσουμε το έργο του και μαζί όλα τα παιδιά που χρειάζονται την έμπρακτη υποστήριξή μας.
Πηγή: lifo.gr