Ερώτηση:
Καλησπέρα σας. Είμαι 25 ετών, παντρεμένη εδώ και δύο χρόνια και μητέρα ενός κοριτσιού δύο ετών. Πριν παντρευτώ και κάνω το παιδί, δεν είχα κανένα όνειρο για γάμους και παιδιά. Όμως προέκυψε το παιδί μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης με τον σύζυγο πλέον. Μένουμε μαζί με τη μητέρα μου, η οποία εργάζεται όπως και ο σύζυγος με αποτέλεσμα να μένω όλη μέρα στο σπίτι με το παιδί. Αυτό που ήθελα να ρωτήσω είναι ότι μερικές φορές νιώθω να πνίγομαι - ότι θα σκάσω! Έχω τόσα νεύρα που με ερεθίζει ακόμα και το κλάμα της μικρής. Ώρες ώρες θέλω να τη κάνω να σταματήσει, αλλά όσο προσπαθώ δεν γίνεται τίποτα. Αυτό που δεν μου αρέσει όμως είναι ότι ξεσπάω πάνω της τα νεύρα μου φωνάζοντας της χωρίς λόγο και μετά κάθομαι και κλαίω και λέω γιατί το έκανα αυτό. Γιατί νιώθω έτσι. Γιατί μου συμβαίνει αυτό;Απάντηση:
Αγαπητή αναγνωστήρια,
Φαίνεται ότι διανύετε μια έντονη και πιεστική περίοδο της ζωής σας. Ο απρόσμενος ερχομός ενός παιδιού σας οδήγησε να προχωρήσετε με τον σύντροφό σας σε γάμο, χωρίς προηγουμένως να το έχετε ονειρευτεί. Οι πολλές αλλαγές που έχει φέρει αυτή η φάση της ζωής σας είναι αναμενόμενο να νιώθετε ότι σας έχουν πιέσει.
Ο στόχος σας λοιπόν αντιστοιχεί να είναι το πώς θα χαρείτε αυτές τις αλλαγές! Πώς θα βρείτε χρόνο με τον σύντροφό σας να χαρείτε τη σχέση σας και το παιδί σας. Πώς θα διαμορφώσετε το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα αναπτυχθείτε. Κατανοώ ότι η βοήθεια της μητέρας σας πιθανά να έχει υπάρξει πολύτιμη, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό για ένα νέο ζευγάρι να αναζητά τρόπους να προχωρά ανεξάρτητα, να έχει το χώρο του και το χρόνο του. Να αναπτύξει τον τρόπο του, να παράγει λύσεις για τις δυσκολίες που συναντά.
Το να αναζητάτε απλώς απάντηση στο ερώτημα γιατί νιώθετε τύψεις όταν ξεσπάτε στην κόρη σας δεν αρκεί. Το ερώτημα που έχετε να θέσετε στον εαυτό σας είναι τι είναι εκείνο που σας φορτώνει. Τι σας θυμώνει, τι σας κάνει να νιώθετε έτσι. Αφού προσδιορίσετε λοιπόν κάποιους λόγους, μια καλή επεξεργασία του θέματος με τον σύντροφό σας μπορεί να σας οδηγήσει στο να κάνετε νέες αλλαγές, τόσο στη σχέση σας όσο και στα δεδομένα σας!
Η υπέροχη κόρης σας εκδηλώνει δυνατά την δυσαρέσκεια της με το κλάμα της. Φωνάζει για να διεκδικήσει αυτό που χρειάζεται. Δεν είναι υπέροχο αυτό; Είναι πολύ σημαντικό να βλέπει τους γονείς της να διεκδικούν επίσης και να εξελίσσονται! Η ευτυχία σας αξίζει!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.