Όσο μεγαλώνουν, «μαλακώνουν»!
Οι άνθρωποι αποκτούν συνήθως εγγόνια αφού έχουν ζήσει μια ζωή γεμάτη επιλογές, νίκες και απογοητεύσεις. Διαθέτουν στις αποσκευές τους διδάγματα ζωής που τους κάνουν πιο ώριμους, πιο επιλεκτικούς αλλά και πιο ανοιχτούς στους ανθρώπους που αγαπούν. Μια γιαγιά, αντιμετωπίζει με λιγότερη αυστηρότητα τα λάθη και την απειρία, αφού ξέρει πολύ καλά πως αυτό που έχει σημασία στη ζωή είναι να περνάει κανείς, να χαμογελά και να γίνεται καλύτερος άνθρωπος.
Οι γιαγιάδες έχουν διαφορετικές προτεραιότητες
Η προτεραιότητα της μαμάς είναι να φροντίσει το παιδί της και να του δώσει τα κατάλληλα εφόδια ώστε να μεγαλώσει σωστά! Η διατροφή, ο ύπνος, η ευγένεια ή οι επιδόσεις του στο σχολείο είναι πολύ σημαντικά για εκείνη ενώ προσπαθεί να θέσει τα όρια που θα κρατήσουν το παιδί της ασφαλές. Η γιαγιά από την άλλη, δεν είναι υπεύθυνη για την καθημερινή φροντίδα ή την ανατροφή του παιδιού. Η προτεραιότητά της είναι να δημιουργήσει ευχάριστες αναμνήσεις μαζί του, να περνάει όμορφα ή ακόμα και να το… καλομαθαίνει! Εξάλλου γι΄ αυτό δεν υπάρχουν οι γιαγιάδες;
Είναι λιγότερο αγχωμένες
Εφόσον η γιαγιά δεν έχει την ευθύνη της ανατροφής του παιδιού, είναι λογικό να έχει και λιγότερο άγχος όταν είναι μαζί του. Δεν θα θυμώσει αν παρατήσει τα παπούτσια του στη μέση του σαλονιού, δεν θα την ενοχλήσει αν αρνηθεί να διαβάσει τα μαθήματά του, ούτε θα διστάσει να το ταΐσει ένα μπολ τηγανιτές πατάτες αν της το ζητήσει. Όταν το άγχος αποχωρεί, παίρνει μαζί του τον θυμό, την αυστηρότητα ή την (εποικοδομητική;) κριτική που συνήθως επιδεικνύουν οι γονείς.
Κάνουν με τα εγγόνια τους ό,τι δεν έκαναν με τα παιδιά τους!
Μπορεί ως γονείς να προτιμούσαν να μείνουν το Σαββατοκύριακο στο σπίτι προκειμένου τα παιδιά να προετοιμαστούν για ένα σχολικό τεστ, αλλά ως γιαγιάδες θα προτιμήσουν με τα εγγόνια τους τη βόλτα που στερήθηκαν με τα παιδιά τους. Είναι πλέον σε μία ηλικία που οι στιγμές με τους αγαπημένους είναι πιο σημαντικές από οτιδήποτε άλλο και τα εγγόνια, τους δίνουν την ευκαιρία να τις ζήσουν στο έπακρο!