Τα αγόρια ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, τα κορίτσια βόλεϊ. Αυτό μένει συνήθως στους μαθητές από το μάθημα Φυσικής Αγωγής στο σχολείο. Κι αυτή είναι μια από τις καλύτερες περιπτώσεις, καθώς συχνά αυτό που μένει είναι... η ώρα του ελεύθερου χρόνου.
Ωστόσο, τα βιώματα από την άθληση, την κίνηση και τη φυσική αγωγή στη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας έχουν καταλυτική επίδραση στις μορφές φυσικής δραστηριότητας που υιοθετούν οι άνθρωποι σ’ όλη τους τη ζωή. Κι αυτά είναι τα λόγια του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Πόσα γίνονται όμως για να τηρηθεί αυτό;
Τι προβλέπεται
Σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου, για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής στο Γυμνάσιο (δείτε εδώ), ο ρόλος του μαθήματος είναι «να υιοθετήσουν οι μαθητές έναν φυσικά δραστήριο τρόπο ζωής», μέσα από 6 αθλήματα (Μπάσκετ, Στίβος, Ποδόσφαιρο, Χάντμπολ, Βόλεϊ, Ενόργανη Γυμναστική και Κολύμβηση, όταν υπάρχει η δυνατότητα) και παραδοσιακούς χορούς.
Τι γίνεται
Η υποχρηματοδότηση των αθλητικών εγκαταστάσεων είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα όμως, το πρόβλημα λαμβάνει ακραίες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Πόσα στάδια και γήπεδα υπάρχουν στα δημόσια σχολεία; Και πόσα σχολεία έχουν επαρκές αθλητικό υλικό για τη διεξαγωγή του μαθήματος; Στην καλύτερη περίπτωση ελάχιστα.
«Στην πραγματικότητα τα παιδιά ψευτοαθλούνται», λέει ο επί 42 έτη καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Δημήτρης Μόσχος. «Οι περισσότεροι καθηγητές αδιαφορούν. Δίνουν μια μπάλα στα παιδιά και κάθονται σε μια καρέκλα και τα κοιτάζουν», συνεχίζει. Πώς το εξηγεί; Αν υπάρχει έλλειψη χρημάτων, δεν υπάρχει ούτε όρεξη ούτε η δυνατότητα να γίνει το μάθημα σωστά. «Όταν πηγαίνω σε ένα σχολείο και δεν υπάρχει ούτε ένα στρώμα είναι σαν να πηγαίνω στον πόλεμο δίχως όπλο», επισημαίνει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πολιτεία αδιαφορεί για αυτά τα ζητήματα. «Οι ελλείψεις αθλητικού υλικού είναι δραματικές», σχολιάζει και παραθέτει τη δική του εμπειρία «100 αιτήσεις έχω κάνει για μπάλες, φιλέ, όργανα ενόργανης γυμναστικής. Δεν έχω πάρει ούτε μια απάντηση. Παλιά μας παρείχαν κάποια όργανα όπως στρώματα, δίζυγα και μονόζυγα. Τώρα δεν μας δίνουν τίποτα».
Η κολύμβηση δεν γίνεται γιατί δεν υπάρχουν οι εγκαταστάσεις. Θα πρέπει τα παιδιά να μεταφερθούν σε πισίνα ή θάλασσα και εκεί υπάρχει πρόβλημα χρόνου.
Ο στίβος δεν μπορεί να γίνει στα περισσότερα σχολεία, γιατί ο προαύλιος χώρος είναι ακατάλληλος. Υπάρχει άσφαλτος και ενέχεται μεγάλος κίνδυνος τραυματισμού των παιδιών.
Στα περισσότερα αθλήματα, ό,τι γίνεται θα πρέπει να γίνεται εκτός ωραρίου, κάτι που αναλαμβάνουν οι σύλλογοι. Στα σχολεία δεν μπορεί να γίνει καθώς υπάρχει πρόβλημα μεταφοράς των παιδιών.
Ακόμα και οι παραδοσιακοί χοροί εξαρτώνται από το φιλότιμο των καθηγητών. Υπάρχει κι εκεί έλλειψη υλικού κι ο καθηγητής θα πρέπει να βρει τη μουσική, πάνω στην οποία θα δουλέψει.
Τα σχολικά πρωταθλήματα
Τελευταία ελπίδα για αθλητισμό στα σχολεία είναι τα σχολικά πρωταθλήματα, τα οποία όμως κι αυτά «ημι-λειτουργούν», δηλώνει ο κ. Μόσχος προσθέτοντας: «Οι καθηγητές θα πρέπει να μεταφερθούν και να μεταφέρουν και τα παιδιά στα ειδικά γήπεδα, όπου θα διεξαχθούν οι αγώνες. Πλέον δεν πληρώνονται ούτε για τα μεταφορικά, ούτε για τον χρόνο που ξοδεύουν».
Όσα γίνονται οφείλονται σε προσωπικές επεμβάσεις των γονέων και με τη φιλότιμη προσπάθεια των καθηγητών. "Εγώ αρνήθηκα πολλές φορές να πάω σε αγώνες γιατί έπρεπε να πληρώσω το πούλμαν με δικά μου χρήματα. Πολλοί γυμναστές στέλνουν τα παιδιά στους αγώνες με τους γονείς τους. Αυτό απαγορεύεται", εξηγεί ο κ. Μόσχος.
Τις πταίει;
Η διάθεση του αθλητικού υλικού γίνεται μία φορά το χρόνο με απόφαση κατανομής στα Γραφεία Φυσικής Αγωγής, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Επειδή όμως το υλικό δεν επαρκεί για όλα τα σχολεία της χώρας, αρκετά σχολεία τηλεφωνούν στην υπηρεσία για χορήγηση αθλητικού υλικού.
Τι γίνεται από εκεί και πέρα; «Οι πιστώσεις από το Υπουργείο έχουν περάσει πλέον στην εκάστοτε περιφέρεια, η οποία με βάση τις ανάγκες των σχολείων και τα χρήματα που έχει, προσπαθεί να τις καλύψει», μας ενημέρωσε η Διεύθυνση Φυσικής Αγωγής, η οποία παραδέχθηκε ότι «υπάρχουν προβλήματα, τα οποία ιεραρχούνται».
Εξωσχολικές δραστηριότητες η μόνη λύση
Με αυτά τα δεδομένα, το μόνο που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να διασφαλίσουν την επαρκή άσκηση των παιδιών τους, είναι να φροντίσουν να εντάξουν στις εξωσχολικές δραστηριότητες κάποιο σπορ ή είδος γυμναστικής. Δείτε σε σχετικό άρθρο του Iatronet.gr πόσο πρέπει να ασκούνται τα παιδιά. Και φυσικά, μπορείτε πάντα να κάνετε γυμναστική μαζί με το παιδί (τι ασκήσεις μπορείτε να κάνετε)!
«Αθλητισμός χωρίς αθλητικούς χώρους σημαίνει Παιδεία χωρίς σχολεία»,
Δημήτρης Διαθεσόπουλος, πρόεδρος της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδος