Εκεί έξω, υπάρχουν πολλών λογιών γυναίκες, κι εγώ θα σου μιλήσω για ένα ιδιαίτερο.
Εκείνες οι δυναμικές γυναίκες, που δεν έχουν μπλέξει το ρόλο τους με τον άντρα και παραμένουν γυναίκες.
Ανεξάρτητες, δυναμικές, δυνατές, ατρόμητες, γυναίκες.
Κι ακόμα κι η πιο δυναμική από αυτές, έχει ανάγκη να είναι κάποιου το κοριτσάκι.
Να είναι κάποιου η έννοια, η καλημέρα και η καληνύχτα.
Να είναι κάποιου το χάδι και να ανήκει σε μια αγκαλιά.
Δεν θα στα ζητήσει. Δεν θα τα υπονοήσει καν. Θα τα περιμένει από εσένα, γιατί θεωρεί δεδομένο πως αφού είσαι στην ζωή της, ξέρεις τις ανάγκες και τις αδυναμίες της.
Έχει ανάγκη την στιγμή που είναι ευάλωτη να μην της πεις τίποτα, να μην της υποσχεθείς τίποτα. Μόνο να την κρατήσεις ασφαλή μέσα στην αγκαλιά σου.
Περνάει όλη τη μέρα της γεμάτη αποφάσεις, γεμάτη δυναμικότητα και είναι ισχυρή σε όλα όσα κάνει.
Δεν θέλει να είναι και μαζί σου ισχυρή. Δεν θέλει να είναι και μαζί σου εκείνη που θα πάρει τις αποφάσεις. Θέλει να την ακούσεις, θέλει να την νιώσεις. Θέλει να την καταλάβεις. Θέλει να σε νιώσει παρόν.
Θέλει να της αγγίξεις το μυαλό πριν απλώσεις τα χέρια σου πάνω της.
Και φυσικά δεν θα σου ζητήσει τίποτα από όλα αυτά.
Θα περιμένει να ξέρεις, πως για να υπάρχεις στην ζωή της, ξέρεις ποια είναι, ξέρεις τι θέλει και ξέρεις ποιες είναι οι ανάγκες της.
Και μην ξεχάσεις ποτέ, πως όσο δυναμική, ισχυρή, απόλυτη κι αν είναι η γυναίκα, θέλει πάντα, μα πάντα, να είναι το κοριτσάκι κάποιου.»
Κείμενο: Αλέξανδρος Χωριανούδης
Πηγή: loveletters.gr