«Όταν έγινε χαζοθείος!»
«Με περιποιήθηκε σαν τη μαμά μου...»
«Ήμουν μόλις 21 όταν γνωριστήκαμε και δεν είχα σκεφτεί καν το ενδεχόμενο να κάνω παιδιά - πόσο μάλλον με ποιον θα τα κάνω. Ήμασταν και οι δύο φοιτητές ακόμη, εκείνος συγκατοικούσε κι εγώ έμενα μόνη μου. Μια μέρα που αρρώστησα με γρίπη, άφησε τη σχολή, ήρθε στο σπίτι και έμεινε μαζί μου όλη μέρα. Μου ετοίμασε ένα ζεστό μπάνιο, μου έφτιαξε κοτόσουπα και με περιποιήθηκε σαν να ήταν η μαμά μου. Τότε ήταν που ένιωσα πως, αν η σχέση μας κρατούσε, θα γινόταν ο πατέρας των παιδιών μου. Κι έτσι έγινε!» - Κατερίνα, 41
«Η ανιδιοτελής αγάπη που είχε για το σκυλάκι του»
«Ο άντρας μου ήξερε να φροντίζει τον εαυτό του και το σπίτι του από τότε που τον γνώρισα κι αυτό μου έδωσε εξαρχής την εντύπωσε ότι πρόκειται για… νοικοκυρόπαιδο. Εκείνο, όμως, που με έκανε να εστιάσω στις προοπτικές που είχε ως γονιός ήταν η αγάπη που είχε για το σκυλάκι του και ο ανιδιοτελής τρόπος με τον οποίο φρόντιζε για ‘κείνο. Όχι ότι ένα παιδί είναι το ίδιο, αλλά στα μάτια μου, αυτός ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μην είναι αντίστοιχα τρυφερός και προστατευτικός με το σπλάχνο του. Έμεινα μαζί του, λοιπόν, για να το διαπιστώσω και σήμερα είμαι μια χαρούμενη σύζυγος και μητέρα.» - Αλέκα, 33
«Δούλευε με παιδιά και τον είχαν ενθουσιάσει»
«Όταν παντρευτήκαμε δεν είχα πολυσκεφτεί αν εκείνος είναι κατάλληλος για γονιός. Ο πατέρας μου δεν ήταν ο πιο ζεστός άνθρωπος του κόσμου, αλλά ήταν ένας καλός γονιός, οπότε θεωρούσα ότι είναι κάτι που έρχεται από μόνο του. Λίγο μετά τον γάμο, ο άντρας μου έπιασε δουλειά ως προπονητής μπάσκετ σε παιδικά τμήματα και κάθε μέρα μου μιλούσε γι’ αυτό με ενθουσιασμό. Μια μέρα, πήγα σε έναν αγώνα τους και όταν ένα παιδάκι έβαλε τα κλάματα, τον είδα να το χειρίζεται με ηρεμία και τρυφερότητα, σαν ένας καλός πατέρας. Σύντομα, μου ζήτησε να κάνουμε και δικά μας!» - Δήμητρα, 47
«Όταν η κόρη μου τον είπε μπαμπά!»
«Είχα ήδη μια κόρη από μια σχέση που διαλύθηκε, όταν γνωρίστηκα με τον άντρα μου. Δεν σκεφτόμουν καθόλου γάμους και οικογένειες γιατί δεν ήθελα να διαταράξω κι άλλο την ευαίσθητη ισορροπία στη ζωή της μικρής μου. Όμως εκείνος ήταν τόσο καλός μαζί της που σιγά-σιγά άρχισα να τον βλέπω στη ζωή μας. Μια μέρα, η κόρη μου παρασύρθηκε και τον αποκάλεσε μπαμπά – ο δικός της σπανίως εμφανιζόταν – και τότε ένιωσα ότι ίσως υπάρχει μέλλον. Μετά από λίγο καιρό μου έκανε πρόταση και σύντομα η οικογένειά μας μεγάλωσε.» - Στέλλα, 31
«Ονειρευόταν μια οικογένεια αγαπημένη σαν τη δική του»
«Ο άντρας μου είναι ένας άνθρωπος πληθωρικός που του αρέσει να διασκεδάζει κι αυτό ήταν που με τράβηξε σ’ εκείνον όταν ήμασταν νέοι. Αλλά, αν με ρωτούσατε τότε αν βλέπω μέλλον στη σχέση μας θα απαντούσα αρνητικά. Όλα άλλαξαν όταν, πάνω στα ντουζένια μας και πριν μου αναφέρει καν τον γάμο, μου μίλησε πολύ σοβαρά για τα σχέδιά του και το πόσο σημαντικό είναι για ‘κείνον να κάνει μια οικογένεια αγαπημένη σαν τη δική του. Ήθελε να ξέρει αν το θέλω κι εγώ. Δεν με πίεσε για απάντηση, αλλά εγώ ένιωσα ότι περίμενε πλέον το δικό μου βήμα. Λίγους μήνες μετά, ξεκινούσαμε την κοινή μας πορεία με το πρώτο απ’ τα τρία αγγελούδια μας να είναι καθ’ οδόν...» - Ελευθερία, 39