Συνεχίσαμε με διάβασμα, αγγλικά, χορό, κουνγκ φου, μια βόλτα στην πλατεία κι έπειτα σπίτι. Τα παιδιά κι ο άντρας μου ξάπλωσαν στην μοκέτα για παιχνίδι κι εγώ, αφού συγύρισα, έπλυνα τα πιάτα και άλλαξα σεντόνια, πήγα στην κουζίνα μου να μαγειρέψω. Ξαφνικά, τους είδα και τους τρεις μπροστά μου να φωνάζουν πως δεν τους άρεσε το φαγητό που έφτιαχνα.
Και κάπου εκεί κατέρρευσα!
Ναι, καλά διαβάσατε. Κατέρρευσα συναισθηματικά. Με έπιασε υστερία κι άρχισα να φωνάζω δυνατά. Έπειτα έβαλα τα κλάματα, φόρεσα τη ζακέτα μου, κοπάνησα την εξώπορτα και πήρα σαν τρελή τους δρόμους. Γιατί; Επειδή, αγαπημένες μου μαμάδες, το μαγείρεμα δεν είναι μια απλή υπόθεση για εμάς και μόνο εσείς μπορείτε να με καταλάβετε…
Τί μαγειρεύω πάλι σήμερα;
Καταρχάς πρέπει να φτιάξεις το μενού. Κάθε μέρα κι άλλο φαγητό, διαφορετικό από το χθεσινό που να καλύπτει όλη την γκάμα των θρεπτικών συστατικών που χρειαζόμαστε αλλά και όλα τα γούστα. Να είναι υγιεινά αλλά και νόστιμα για να τα φάνε τα παιδιά, ελαφριά για να μην βαραίνουν το στομάχι τους αλλά και χορταστικά και, φυσικά, να είναι φρέσκα αφού το χθεσινό φαγητό μένει στα πιάτα ανέγγιχτο.
Ένας αγώνας δρόμου για αγνά και φθηνά υλικά
Μια νέα μάχη ξεκινά... Mε όλα αυτά που ακούμε για τα συντηρητικά και τα φυτοφάρμακα, πρέπει να οργανώνεις έτσι τα ψώνια σου ώστε, όσο γίνεται, να ταΐζεις την οικογένειά σου με αγνά υλικά. Ψάχνεις για βιολογικά προϊόντα, κοιτάς ενδελεχώς τα συστατικά, μαθαίνεις να ξεχωρίζεις από μακριά τα φρέσκα ψάρια και χωρίζεις τα χασάπικα της γειτονιάς σε κατηγορίες: αυτός έχει καλό κιμά, ο άλλος φρέσκο μοσχάρι, ο τρίτος νόστιμα κοτόπουλα, κοκ. Και όλα αυτά σε έναν αδιάκοπο αγώνα να μην ξεφύγεις από το budget σου!
Και την οργάνωση της κουζίνας πού την πας;
Τον μαϊντανό που περισσεύει πρέπει να τον κόψω για να τον αποθηκεύσω, να τρίψω όλα τα κρεμμύδια για να τα έχω έτοιμα για όταν θα τα χρειαστώ, να αποθηκεύσω το ζουμί από το κοτόπουλο για να φτιάξω μεθαύριο μια σούπα, να μαζέψω τα υπολείμματα απ’ το τυρί για μια μακαρονάδα, κι άλλα πολλά. Ουφ! Είναι τόσο πολλά αυτά που πρέπει να κάνει μια νοικοκυρά για να οργανώσει σωστά την κουζίνα της ώστε να κάνει οικονομία!
Κι έπειτα το μαγείρεμα…
Δεδομένου πως οι περισσότερες μαμάδες της γενιάς μας το πρωί δουλεύουν και το απόγευμα τρέχουν για τα διαβάσματα, την ψυχαγωγία ή τις δραστηριότητες των παιδιών, ο χρόνος που τους μένει για να συγυρίσουν το σπίτι και να μαγειρέψουν είναι λίγος και αφού πέσει ο ήλιος.
Κατάκοπες, λοιπόν, χωρίς την παραμικρή διάθεση να κάνουν το οτιδήποτε κι ενώ τα μαγαζιά είναι κλειστά, συνειδητοποιούν πως οι μελιτζάνες που ψώνισαν είναι πολύ σκληρές ή το τριμμένο τυρί για τα κανελόνια είναι λίγο. Ψυχανεμίζονται, λοιπόν, ήδη τις αντιδράσεις του 5χρονου γιου τους ή του απαιτητικού συζύγου: δεν έχει αρκετό τυρί το φαγητό - οι μελιτζάνες είναι σκληρές – μαμά, δεν μ’ αρέσει, φτιάξε μου πατάτες τηγανιτές – το βρωμάει έτσι στην κουζίνα;
Η κατάρρευση είναι προ των πυλών
Ναι, αγαπητή μου οικογένεια. Η κατάσταση είναι κάπως έτσι. Ξέρω πως είμαι καλή μαγείρισσα και πως απολαμβάνω πάντα να μαγειρεύω, αλλά η σίτιση πρωί – μεσημέρι – βράδυ ολόκληρης της οικογένειας, η οποία είναι μία ευθύνη εξολοκλήρου δική μου, κάποιες φορές με εξαντλεί και φτάνω στα όριά μου! Και η επόμενη κατάρρευση θα είναι πολύ κοντά…
Ένα φιλί για ευχαριστώ βοηθάει πάντα
Την επόμενη φορά, λοιπόν, πριν παραπονεθείτε για τις σκληρές μελιτζάνες ή για το παραπανίσιο αλάτι, ξανασκεφθείτε το. Για την ακρίβεια, θα σας συμβούλευα να αδειάσετε το πιάτο σας χωρίς να πείτε την παραμικρή κουβέντα. Κι αφού φάτε το φαγητό σας και πάτε το πιάτο σας στον νεροχύτη, δώστε μου ένα φιλί και πείτε μου ευχαριστώ για το υπέροχο γεύμα.