Ο θείος που μοιράζει λεφτά και… σόκιν ανέκδοτα
Ο θείος Σάκης/Τάκης/Μήτσος είναι ο πιο ανοιχτόμυαλος και μπερμπάντης της οικογένειας. Έχει ζήσει απίστευτες περιπέτειες-που πολλές φορές απορούμε αν τις διάβασε πουθενά ή τις είδε σε ταινία- και ξέρει να απολαμβάνει τη ζωή με το κουτάλι. Όταν κάθεται στο οικογενειακό τραπέζι φροντίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του με τα βροντερά γέλια του και τα ολίγον χοντροκομμένα αστεία του. Είναι δοτικός και θα μοιράσει πενηντάευρα στα ανίψια «για να πιούνε ένα καφέ», αλλά και σόκιν ανέκδοτα που ακολουθούνται συνήθως από μια άβολη παύση. Όπως και να έχει, τον αγαπάμε γιατί σπάει την μονοτονία και είναι αυτό που λέμε η ψυχή της παρέας.
Η ξινή που δεν μιλάει πολύ, αλλά σε κοιτάζει διαπεραστικά
Η ξινή μπορεί να είναι μια ξαδέρφη ή μια θεία που ποτέ σου δεν κατάλαβες αν όντως περνάει καλά και αν σε συμπαθεί. Τρώει λίγο, με αργές (βασανιστικές) κινήσεις, απαντάει μόνο σε ερωτήσεις ολικής αγνοίας με ένα αργόσυρτο «ναι» ή «όχι» και σε κοιτάζει διαπεραστικά. Παρακολουθεί τα πάντα σαν γεράκι και δεν της ξεφεύγει τίποτα. Συνήθως αυτός που κάθεται δίπλα της «υποφέρει» περισσότερο, καθώς νιώθει υποχρεωμένος να της πιάσει συζήτηση δίχως όμως αποτέλεσμα.
Ο κατίμονος φίλος που υιοθετήσατε χωρίς να το ξέρετε
Είστε φίλοι από το δημοτικό και παρόλο που αγαπάτε ο ένας τον άλλον σαν να ήσασταν αδέρφια, δεν ταιριάζετε πια. Παρόλα αυτά δυσκολεύεστε να τον αποχωριστείτε γιατί η ζωή ήταν/είναι σκληρή μαζί του και είναι πιο μόνος και από λεμονιά σε κάμπο. Αυτομάτως, λοιπόν, νιώθετε την ανάγκη να τον συμπεριλάβετε σε οποιαδήποτε κοινωνική ή οικογενειακή συγκέντρωση με την ελπίδα ότι θα σκάσει ένα χαμόγελο το χειλάκι του. Μάταιος κόπος. Είναι κυνικός, ενοχλείται σχεδόν με τα πάντα και στο τέλος της βραδιάς όταν τον ρωτήσετε πώς πέρασε θα σας απαντήσει «Ε μωρέ, καλά ήταν»!
Η υπερτέλεια φίλη της μαμάς σου
Την θαύμαζες από μικρό παιδί. Πολύ όμορφη γυναίκα για την ηλικία της με πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ και αμέτρητες ιστορίες να μοιραστεί. Είναι διαχυτική και μετά τον ξέφρενο θείο (ο οποίος ήταν ανέκαθεν κρυφοτσιμπημένος μαζί της) είναι σίγουρα ο άνθρωπος που τραβάει τα περισσότερα βλέμματα. Την λατρεύουμε γιατί μπορεί να σώσει τον καθένα μας από οποιαδήποτε αμήχανη στιγμή, αλλά και να σταματήσει επικείμενους καυγάδες (για πολιτική και ποδόσφαιρο) με ένα της «Ελάτε τώρα, σταματήστε!»
Η οικοδέσποινα δεν-έχω-κάτσει-λεπτό
Μπορεί να είσαι εσύ, μπορεί να είμαι εγώ. Μπορεί να είναι η μαμά μας, η θεία μας, η κολλητή μας. Όποια και αν είναι, το σίγουρο είναι ότι κάθεται στην άκρη του τραπεζιού-από την πλευρά που έχει άμεση πρόσβαση στην κουζίνα και σηκώνεται κάθε λίγο και λιγάκι για να εξυπηρετήσει τους πάντες. Έχει ένα μόνιμο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της, όμως, το βλέμμα της από την κούραση αργεί να εστιάσει πάνω στους καλεσμένους. Μετά το δείπνο θα παραπονεθεί για το ότι κανείς δεν την βοηθάει και θα πει το μεγαλύτερο ψέμα: «τελευταία φορά κάνω το τραπέζι σπίτι μου!»