Η αγάπη εξελίσσεται…
Η αγάπη είναι μία. Δεν είναι πολλή, ούτε και λίγη. Δεν μεγαλώνει ούτε μικραίνει. Η αγάπη διανθίζεται συνέχεια. Εξελίσσεται, αλλάζει μορφές, θυμώνει, χαίρεται, καμαρώνει, κλαίει και νιώθει περηφάνια. Η μητρική αγάπη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που, μέρα με τη μέρα, αναπνέει, ωριμάζει και βαθαίνει.
… γίνεται σχέση…
Η αγάπη μιας μαμάς προς το παιδί της, είναι όπως δύο ερωτευμένων ανθρώπων. Στην αρχή είναι τόσο έντονη που σου κόβει την ανάσα! Κοιτάζεις το θαύμα που κρατάς στα χέρια σου και η καρδιά χτυπάει δυνατά, σχεδόν να σπάσει! Έπειτα απλώνεται στο σώμα σαν ζεστό νερό και σε ξεπλένει. Φωλιάζει στην ψυχή σου, ριζώνει και μένει εκεί για πάντα. Γίνεται καθημερινότητα, ζωή, κανονικότητα. Γίνεται σχέση που κάθε μέρα χτίζεται με δάκρυα και γέλια.
…. Και σου μαθαίνει να αγαπάς ουσιαστικά
Δεν είναι τυχαίο που λένε πως η μητρική αγάπη είναι ανιδιοτελής και αληθινή. Βέβαια, αυτό δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη – χρειάζεται προσπάθεια και διάθεση για να το κατακτήσεις. Πολλές φορές, αν αφεθείς σε όλο αυτό το πηγαίο και ορμητικό συναίσθημα που νιώθεις, ίσως η αγάπη σου να γίνει κτητική ή εξουσιαστική. Ίσως γίνει περισσότερο ελαστική απ’ ότι πρέπει, ή πιο αυστηρή απ’ όση χρειάζεται. Θέλει δουλειά να βρεις ισορροπίες όπως, άλλωστε και σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Χρειάζεται αποδοχή κι αγάπη άνευ όρων. Η ουσιαστική αγάπη μιας μαμάς χτίζεται με όρια, πολλή υπομονή, με σεβασμό και την ικανότητα να μπορείς να ζητάς συγνώμη.
Μαθαίνεις τι σημαίνει «αγαπώ ακόμα κι όταν δεν ταιριάζουμε»
Το μωρό σου μεγαλώνει γρήγορα. Πιο γρήγορα απ’ όσο νομίζεις τώρα που είναι μόλις ενός ετών και ίσα που στέκεται στα πόδια του! Θα ξυπνήσεις ένα πρωί και θα συνειδητοποιήσεις πως είναι στο ύψος σου, δανείζεται τα ρούχα σου, έχει τους φίλους του και προστατεύει την ιδιωτικότητά του. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ότι το παιδί σου είναι ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος που, παρόλο που μεγάλωσε μαζί σου και έχει υιοθετήσει τις βασικές αρχές και ηθικές αξίες σου, έχει την δική του προσωπικότητα.
Θα αντιληφθείς μια μέρα πως δεν ταιριάζετε σε όλα και πως δεν γίνετε να τα κάνετε όλα μαζί όπως παλιά. Και τότε, το μεγαλείο της μητρικής αγάπης ξεδιπλώνεται ακέραιο και φωτεινό: η αγάπη σου δεν περιορίζεται στις καλές σας στιγμές, δεν μετριέται στα κοινά ενδιαφέροντα που μοιράζεστε, ούτε απεικονίζεται μόνο στα δώρα ή στις αγκαλιές. Αντίθετα, είναι παρούσα ακόμα κι όταν δεν ταιριάζετε ή όταν τσακώνεστε ή όταν μοιράζεστε τον ίδιο καναπέ αλλά διαφορετικά βιβλία.
Η αληθινή αγάπη δεν κουβαλά προσδοκίες
Εν ολίγοις, όταν γίνεσαι μαμά, μαθαίνεις το πιο μεγάλο και σπουδαίο μάθημα της ζωής που μπορεί να σε οδηγήσει στην ευτυχία: μαθαίνεις να ζεις και να αγαπάς χωρίς προσδοκίες! Ό,τι κι αν κάνεις, λες ή νιώθεις αρχίζει και σταματά σε σένα. Προσφέρεις όχι για να πάρεις κάτι σε αντάλλαγμα. Δέχεσαι τους άλλους όπως είναι όχι για να σου πουν ευχαριστώ. Συναισθάνεσαι τους ανθρώπους γύρω σου όχι για να σε καταλάβουν και εκείνοι.
Το μόνο κίνητρο που σε καθοδηγεί είναι η ευτυχία – η δική σου και όλων όσων είναι γύρω σου. Κι αυτό το δώρο, μπορεί να μην στο κάνει το παιδί σου από την πρώτη μέρα, αλλά σου το χαρίζει με τα χρόνια που περνάς μαζί του. Αρκεί να έχεις τα μάτια και την καρδιά σου ανοιχτή για να το δεις και να το πάρεις.