Έπρεπε να μπούμε κι εμείς στη θέση τους για να καταλάβουμε τι εστί μητρότητα και πως μερικές φορές, τα φαινόμενα απατούν… Κάνω λοιπόν την αρχή και τώρα, που είμαι πλέον μαμά, ζητώ ένα μεγάλο συγνώμη σε όλες εκείνες τις γυναίκες που κάποτε τις έκρινα σκληρά και βιαστικά.
Με λίγα λόγια, νόμιζα πως είναι εύκολο να πείσεις ένα παιδί…
… να κάτσει ήσυχο στην καρέκλα του
Δεν είχα ιδέα πόσο δύσκολο είναι να καθίσει ένα παιδί για περισσότερα από δύο λεπτά σε μια καρέκλα. Νόμιζα πως εξαρτάται αποκλειστικά από τους γονείς να το οριοθετήσουν και να το μάθουν να υπακούει. «Δεν ήξερες, δε ρώταγες;» θα μου πει κάποιος και θα έχει δίκιο!
Ένα παιδί έχει τόση ενέργεια και περιέργεια για τον κόσμο, που είναι σχεδόν αδύνατο να καθίσει στην καρέκλα του ακούνητο πριν την ηλικία των 5-6 ετών για πολλή ώρα. Μπροστά του ανοίγεται ένας καινούριος κόσμος τον οποίο θέλει να εξερευνήσει και να γνωρίσει!
… να μην κλαίει μέσα στον κόσμο
Ήμουν αφελής, τώρα το ξέρω, όμως παλιότερα πίστευα πως εάν πεις σε ένα παιδί σταμάτα να κλαις, αυτό θα σταματήσει αυτόματα. Είχα την απατηλή εντύπωση πως τα πιτσιρίκια διαθέτουν κάποιο μαγικό κουμπί που το πατάς και κάνουν αυτό που θες.
… να μην διεκδικεί τα θέλω του
Κάποτε, όταν συναντούσα ένα παιδί να χτυπιέται επειδή ήθελε ένα παιχνίδι το κοιτούσα με αποδοκιμασία. Θεωρούς πως φταίνε οι γονείς του που το είχαν κακομάθει. Όταν, όμως, είδα τα παιδιά μου να φωνάζουν και να χτυπούν με πείσμα τα πόδια τους στο πάτωμα επειδή τους αρνήθηκα τα αγαπημένα τους πανάκριβα lego, κατάλαβα πως δεν φταίνε για όλα η μαμά και ο μπαμπάς. Τα μικρά μας έχουν την δική τους ισχυρή προσωπικότητα και διεκδικούν τα θέλω τους με όποιον τρόπο μπορούν.
… πως μερικές φορές η μαμά φωνάζει
Ομολογώ πως, κάθε φορά που άκουγα μία μαμά να υψώνει τη φωνή της στην παιδική χαρά, μου ήταν αδύνατο να την κατανοήσω και να τη δικαιολογήσω. Στο μυαλό μου ήταν απλά μία κακή μαμά. Δεν είχα φανταστεί ποτέ την κούραση που κουβαλάει. Μέχρι να κάνω δικά μου παιδιά, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό πως η μαμά δεν είναι ρομπότ αλλά παραμένει άνθρωπος με αδυναμίες και μερικές κακές στιγμές!
….να ετοιμάζεται γρήγορα
Ναι, ακόμα κι αυτό το θεωρούσα λάθος των μαμάδων του περιβάλλοντός μου. Όταν οι τόσο αγαπημένες και συνεπείς φίλες ξαφνικά όχι μόνο αργούσαν στα ραντεβού μας αλλά κατέφθαναν αναμαλλιασμένες και με λερωμένες μπλούζες, τις κατέκρινα θεωρώντας τες υπεύθυνες που δεν μπορούσαν να κουμαντάρουν τα παιδιά τους. Σήμερα, όμως, τους ζητώ συγνώμη γι’ αυτό.
Τώρα καταλαβαίνω πώς είναι να ζητάς σε ένα μικρό παιδί να ετοιμαστεί γρήγορα ενώ εκείνο το μόνο που θέλει είναι να συνεχίσει το παιχνίδι του. Πλέον, είμαι κι εγώ μία μαμά που πηγαίνει στα ραντεβού της καθυστερημένη, αναμαλλιασμένη και με λερωμένα ρούχα.