Θέλουν την προσοχή μας και επιζητούν την παρουσία μας στα παιχνίδια τους...μόνο και μόνο για να μας σνομπάρουν και να αδιαφορήσουν για την ύπαρξή μας λίγα λεπτά αργότερα.
Δεν μπορούν να καταλάβουν πόσα κάνουμε για εκείνα, αλλά χαλάλι τους!
Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια και ας σε πληγώνει. Ειδικά όταν ακούγεται από τα χείλη του δικού σου μικρού.
Ο ύπνος σε αυτές τις ηλικίες είναι ιερός, ακόμη κι αν έχεις κοιμηθεί σαν στραβοχυμένος λουκουμάς και ξυπνάς πιασμένος.
Όλοι έχουμε να θυμόμαστε αντίστοιχο σκηνικό με τα μικρά μας. Δεν το κάνουν επίτηδες...μάλλον!
Η ώρα του μεσημεριανού είναι δύσκολη και γεμάτη παράνοια.
Τα tantrums και τα ξεσπάσματα είναι καθημερινά είτε υπάρχει λόγος, είτε όχι.
Τα μικρά μας καλικατζαράκια είναι απαιτητικά και ενίοτε έχουν ύφος χιλίων καρδιναλίων.
Κάνεις τα πάντα για αυτά. Τα λατρεύεις και τους δίνεις όλο σου το είναι και ένα πρωί, έτσι, επειδή μπορούν, σου λένε ότι δεν σε θέλουν. Και μέχρι να σε πάρουν μια αγκαλιά μετά από λίγα λεπτά, έχεις πληγωθεί ανεπανόρθωτα.
Έχουν δική τους αίσθηση του χιούμορ που βγαίνει πάντα στην επιφάνεια όταν προσπαθούν να κερδίσουν την αυτονομία τους.
Όπως και να έχει όμως είναι το πιο όμορφο δώρο της ζωής μας.
Πηγή: boredpanda.com