Ερώτηση:
Ο 5.5 ετών γιος μου μου είπε ότι στο σχολείο κυνηγάει τους φίλους του και τους κάνει να κλαίνε για να δει πως κλαίνε τα παιδάκια. Με ανησύχησε πολύ αυτό γιατί δεν μπορώ να βρω κάτι λογικό. Είμαι παράλογη;Απάντηση:
*Φωτογραφία: verywellfamily.com
Αγαπητή αναγνώστρια,
Τα παιδιά στις ηλικίες αυτές που αφορούν τα πρώτα τους σχολικά χρονιά, διαπραγματεύονται καθημερινά πολύ σημαντικά θέματα που αφορούν το μεγάλωμα τους και τις σχέσεις τους.
Φεύγοντας από την αποκλειστικότητα του σπιτιού και της οικογένειας, ανοίγονται σε έναν άλλο, μεγάλο και άγνωστο μέχρι τότε κόσμο, και προσπαθούν να καταλάβουν τη λειτουργία του ώστε να καταφέρουν να ενταχθούν. Η αποκωδικοποίηση αυτή δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση, καθώς τα νέα πρόσωπα είναι πολλά και διαφορετικά, κι έτσι κάτι που ισχύει μεταξύ κάποιων δεν ισχύει μεταξύ κάποιων άλλων.
Η διαδικασία αυτή της διαπραγμάτευσης μπορεί να έχει ξεκινήσει νωρίτερα από το σπίτι μεταξύ αδερφών, εφόσον υπάρχουν, και να αποτελέσει χρήσιμη εμπειρία για τα παιδιά.
Ο γιός σας προσπαθεί να καταλάβει, πότε δυσκολεύεται κάποιος, πώς αντιδρά, πώς το εκφράζει. Προσπαθεί να καταλάβει εάν είναι δυνατός και σημαντικός ώστε να μπορεί να δημιουργεί συναισθήματα στους άλλους, ακόμη κι αν είναι δυσάρεστα. Τα ερωτήματά του αυτά είναι υπέροχα, ωστόσο έχετε να του δώσετε απαντήσεις και να τον φροντίσετε για να μην τις αναζητά με λάθος τρόπο.
Δώστε του απλόχερα πολύ τρυφερότητα. Πείτε του πόσο σημαντικός είναι, πόσο τον χαίρεστε που έχει φίλους, και μιλήστε του για το πότε κλαίνε οι άνθρωποι σε όλες τις ηλικίες. Επιτρέψτε στον ίδιο να κλάψει, χωρία αυτό να καταγράφεται ως αδυναμία, αλλά ως δύναμη και επιθυμία επικοινωνίας! Δώστε του προσοχή, δώστε του φροντίδα, δώστε του χαμόγελο.
Δημιουργήστε του το νέο ερώτημα: πώς χαμογελούν οι άνθρωποι;
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.