Αυτά τα παιδιά έχουν μεγάλη ανάγκη υποστήριξης, όχι μόνο από επαγγελματίες αλλά και από τους γονείς, ώστε να κοινωνικοποιηθούν και να αναπτύξουν τις ιδιαίτερες ικανότητές τους.
Πώς μπορούμε να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά;
Δεν κάνουμε τα «στραβά» μάτια σε λάθος συμπεριφορές
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε πώς τα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ αντιλαμβάνονται διαφορετικά τον κόσμο από τον μέσο άνθρωπο. Αυτή η διαφορετική αντίληψη πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ιδιαιτερότητα και όχι σαν πρόβλημα. Με σεβασμό και όχι με υπερπροστατευτισμό. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μην εθελοτυφλούμε σε λανθασμένες συμπεριφορές αφήνοντας το παιδί ανεξέλεγκτο στις πράξεις του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει υψηλό δείκτη νοημοσύνης και μπορεί να κατανοήσει τον αυστηρό τόνο της φωνής μας ή την απαγόρευση ακόμη και αν δεν αναγνωρίζει ότι η συμπεριφορά του ήταν λάθος.
Προσέχουμε τα λόγια μας
Ένα κοινό χαρακτηριστικό των παιδιών με Άσπεργκερ είναι η φαινομενική, τουλάχιστον, έλλειψη ενσυναίσθησης. Δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι τα άτομα γύρω τους έχουν επιθυμίες και ανάγκες, με αποτέλεσμα, πολλές φορές, να μην καταλαβαίνουν πότε κάποιος ενοχλήθηκε.
Σε όλα τα παιδιά εξηγούμε για ποιους λόγους μια συμπεριφορά είναι ανάρμοστη. Η διαφορά με εδώ είναι πώς πρέπει να προσέχουμε τί λέμε και πώς το λέμε! Δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά με Άσπεργκερ μεταφράζουν την κάθε λέξη με την κυριολεκτική της σημασία. Αν του πούμε, για παράδειγμα, «με πεθαίνεις όταν κάνεις έτσι», το μόνο που καταφέρνουμε είναι να το πανικοβάλουμε, αφού θα ερμηνεύσουν το ρήμα «πεθαίνεις» με την κυριολεκτική του έννοια. Χρειάζεται ηρεμία και απόλυτη προσοχή στα λόγια μας.
Διδάσκουμε καθημερινά στο παιδί κοινωνικούς κανόνες
Είναι στο χέρι μας να βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες. ακόμα κι αν πρόκειται για απλά πράγματα όπως να χαιρετάει ή να μεν διακόπτει τον συνομιλητή του. Για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κοινωνικοποιηθούν σωστά, εκτός των άλλων, κάνουμε μικρές αναπαράστεις ρόλων της κοινωνικής μας ζωής παίζοντας παιθχνίδια ρόλων.
Ειδικά για τα παιδιά με Άσπεργκερ, το παιχνίδι ρόλων είναι απαραίτητο μέσο για να το επιτύχουμε. Δημιουργώντας σενάρια με διαφορετικές καταστάσεις της καθημερινότητας, «προετοιμάζουμε» το παιδί να μάθει να αντιδράει μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικών κανόνων που είναι απαραίτητοι για την σχολική και ενήλικη ζωή του. Αν, για παράδειγμα, ένας συμμαθητής του, ζητήσει ένα μολύβι μπορείτε να έχετε προβάρει τον διάλογο έτσι ώστε το παιδί να μπορεί να ανταποκριθεί χωρίς ντροπές και δυσκολία.
Συμμετέχουμε ενεργά στην κοινωνικοποίησή του
Ενθαρρύνοντας το παιδί να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες, δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να γνωρίσει άλλα παιδάκια και να κάνεις φίλους. Οι γνωριμίες αυτές , μπορούν να εξελιχθούν και να μετατραπούν σε κοινωνικές επαφές. Όλες οι μαμάδες καλούμε τους φίλους των παιδιών μας στο σπίτι, ώστε να ενισχύσουμε την κοινωνικότητά τους.
Αν μεγαλώνουμε παιδί με Άσπεργκερ, μπορούμε να εμπλακούμε ενεργά στην κοινωνικοποίηση του, παίζοντας μαζί με τα παιδιά προκειμένου να σπάσουμε τον πάγο και να νιώθει το παιδί ασφάλεια κοντά μας.Με διακριτικό τρόπο μπορούμε να προτείνουμε παιχνίδια, ή να παίξουμε μαζί τους επιτραπέζια μέχρι να σπάσει ο πάγος και στη συνέχεια τα παιδιά να παίξουν με τον τρόπο που θέλουν. Εξίσου βοηθητικό είναι να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή του σε ένα ομαδικό άθλημα ή μια καλλιτεχνική δραστηριότητα. Δεν χρειάζεται να το πιέσουμε. Αρκεί να του δώσουμε την ευκαιρία να γίνει μέλος μιας ομάδας.
Όσον αφορά το σχολείο
Συνήθως ένα παιδί με Άσπεργκερ έχει καλές σχολικές επιδόσεις. Εμφανίζει ιδιαίτερη κλίση στα μαθηματικά, τις ξένες γλώσσες και στα καλλιτεχνικά συμπεριλαμβανομένης και της μουσικής. Ωστόσο, αντιμετωπίζει κάποιες μαθησιακές δυσκολίες, γι’ αυτό και συχνά υπάρχει υποστήριξη από συνοδό ειδικής αγωγής που τον διευκολύνει στην παρακολούθηση των μαθημάτων. Η πιο δύσκολη σχολική ώρα είναι αυτή του διαλείμματος, καθώς δεν μπορεί να αλληλοεπιδράσει με τους συνομήλικούς του.
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να είμαστε δίπλα του για να το βοηθήσουμε. Μπορεί όμως, η δασκάλα του φτιάχνοντας γκρουπ μαθητών για διάφορες σχολικές δραστηριότητες και παιχνίδια έτσι ώστε να μπορεί το παιδί να ενταχθεί στην ομάδα των συμμαθητών του. Μιλήστε, λοιπόν, μαζί της και ζητήστε τη συνεργασία και τη βοήθειά της.