Γίνεσαι στυγνός εκβιαστής τουλάχιστον μία φορά τη μέρα:
«Εάν δεν μαζέψεις το δωμάτιό σου, δεν πάμε πουθενά!»
«Πείραξε την αδελφή σου άλλη μια φορά και η τηλεόραση θα κλείσει για έναν μήνα…».
Η επιθυμία σου να μείνεις για λίγες ώρες ολομόναχη στο σπίτι είναι πιο έντονη κι από το να κερδίσεις το τζόκερ! Είναι καιρός να το πούμε δυνατά, χωρίς ντροπή και ενοχές: χρειαζόμαστε λίγες ώρες χωρίς τα παιδιά μας. Δεν είναι κακό, είναι; Λες να είναι; Μήπως είμαι κακή μάνα; Παιδί μου, πού είσαι; Σ’ αγαπάω..!
Παρακολουθείς το Frozen και προσποιείσαι ότι «κάτι μπήκε στο μάτι σου» για να μην γίνεις ρεζίλι. Εάν δεν είναι το Frozen, είναι ο Bambi ή ο Ρατατούης. Κάθε οικογένεια έχει τις προτιμήσεις της.
Βάζεις πιο πολλά πλυντήρια ρούχων απ’ ότι πιάτων. Μπορεί να πίνουν νερό είκοσι φορές την μέρα σε είκοσι διαφορετικά ποτήρια και να λερώνουν περίπου δέκα με δεκαπέντε μπολάκια και πιατάκια το οχτάωρο, αλλά ο ρυθμός που λερώνουν τα ρούχα τους (και τα ρούχα μας) αξίζει να μπει στο βιβλίο Γκίνες!
Κάθεσαι στον καναπέ και βρίσκεις πεταμένα ρούχα, πατατάκια, μπισκότα, μία τηγανιτή πατάτα, τρία φούξια τσιμπιδάκια, τον batman εργοδηγό και την Barbie κομμώτρια. Χριστούγεννα και Πάσχα μπορεί να ανακαλύψεις ολόκληρα μπούτια γαλοπούλας, μισό κοκορέτσι, τρεις λιωμένους κουραμπιέδες ή θρυμματισμένα αυγά.
Σηκώνεσαι τη νύχτα να πιείς νερό και ξυπνάς την πολυκατοικία από τις φωνές σου: μόλις πάτησες ένα μικροσκοπικό κομμάτι Lego που ήταν πεταμένο στο διάδρομο.
Το αυτοκίνητό σου είναι πιο βρώμικο κι από τον κάδο σκουπιδιών της γειτονιάς. Ενίοτε, τα τζάμια είναι καλυμμένα με εκατομμύρια αυτοκολλητάκια τα οποία εμποδίζουν την ορατότητά σου. Τι εννοείτε όχι; Μόνο εγώ;
Χαμογελάς αμήχανα στους γείτονες που λίγο πριν σε άκουγαν να τσιρίζεις «Ακόμα να βάλεις τα παπούτσια σου; Θα φύγω μόνη μου και θα σ΄ αφήσω εδώ!». Σε έχουν ακούσει να λες και χειρότερα, βέβαια, αλλά ας μην το χοντρύνουμε άλλο…
Έχεις έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο μέσα στο σπίτι, κατά προτίμηση σ’ ένα ψηλό ντουλάπι, για σοκολάτες, πατατάκια και όλα τα… απαγορευμένα. Περιμένεις να πέσουν για ύπνο και μασουλάς δύο κομμάτια σοκολάτας και τρία γαριδάκια στα κρυφά, παίρνοντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις! Μπορούν να αντιληφθούν ότι τρως γαριδάκια ακόμα και στον ύπνο τους, πρόσεχε…
Βγαίνεις με τις άτεκνες φίλες σου και είσαι η μόνη αχτένιστη, με έναν λεκέ της τελευταίας στιγμής στην μπλούζα και φυσικά… καθυστερημένη! Μην πτοείσαι, όμως. Εσύ έχεις παιδιά, ενώ αυτές έχουν μόνο ελεύθερο χρόνο, ξεκούραση, βόλτες, παρέες, θέατρα, βιβλία,…. (όχι άλλο!)
Βάφεσαι, συνήθως, στο αυτοκίνητο. Πού χρόνος να βαφτείς στο σπίτι… μέχρι να ετοιμάσεις τον Γιαννάκη, να ντύσεις την Αννούλα, να τα χωρίσεις διότι πάλι πιάστηκαν στα χέρια, να τα πείσεις να βάλουν παπούτσια, να μαζέψεις τα πεταμένα παιχνίδια από τη μέση, έχεις ήδη αργήσει!
Οι ιδιωτικές σου στιγμές περιορίζονται στα δέκα λεπτά που θα κλειδωθείς στην τουαλέτα, κατά προτίμηση με ωτοασπίδες! Αυτό. Οπουδήποτε άλλο σχόλιο είναι περιττό.
Μετά από την άδεια των Χριστουγέννων, περιμένεις πως και πως την επιστροφή σου στη δουλειά για να ξεκουραστείς. Θυμάστε κάποτε που περιμένατε την άδεια για να χαλαρώσετε σε κάποιο ειδυλλιακό θέρετρο με τον αγαπημένο σας; Μην το ξεχάσετε ποτέ, διότι δεν θα ξανάρθει! Κρατήστε αυτές τις αναμνήσεις σας σαν φυλαχτό!
Ξαναγίνεσαι παιδί αφού βλέπεις ΜΟΝΟ παιδικές θεατρικές παραστάσεις και ταινίες, ενώ βγαίνεις ΜΟΝΟ για να πας σε παιδικά πάρτι.
Κάθε βράδυ στις εννιά νιώθεις σαν να σε πάτησε νταλίκα και περιμένεις πως και πώς να πέσεις στο κρεβάτι σου να κοιμηθείς. Ναι, εσύ, που κάποτε πήγαινες στη δουλειά, έπειτα έβγαινες μια βόλτα, έβλεπες τρία επεισόδια της αγαπημένης σου σειράς, διάβαζες μισό βιβλίο και λίγο πριν ξημερώσει κοιμόσουν σαν πουλάκι.
Όταν μιλάς με ανθρώπους που δεν έχουν παιδιά τους λες με μελιστάλαχτη φωνή «Το να έχεις παιδί, είναι το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο…». Όταν σκέφτεσαι τα παιδιά σου υπερισχύουν οι όμορφες στιγμές μαζί τους, οι οποίες, μεταξύ μας, είναι περισσότερες και δεν συγκρίνονται με τίποτα!
*Ή μήπως στο πίσω μέρος του μυαλού σου έχεις εκδικητικά κίνητρα; «Κάνε κι εσύ παιδιά και θα δεις… χεχε…».