*Φωτογραφία: hips.hearstapps.com
Να είσαι γιαγιά, λοιπόν, σημαίνει:
Να κακομαθαίνεις τα εγγόνια σου. Ναι, το ξέρουμε ότι οι γιαγιάδες κάποιες φορές μπορεί να είναι υπερβολικές, όμως έχουν το ελεύθερο να κακομαθαίνουν πού και πού τα εγγόνια τους. Λίγη τηλεόραση παραπάνω ή ένα δεύτερο κομμάτι γλυκό είναι οι «ατασθαλίες» που τους επιτρέπονται.
Να ξαναγίνεσαι κι εσύ παιδί. Παίζεις κυνηγητό μαζί τους μέσα στο σπίτι, ξενυχτάτε βλέποντας παιδικά, τρώτε λιγάκι παραπάνω παγωτό κ.ο.κ. Κοινώς, Όταν γίνεσαι γιαγιά, ξαναζείς τα παιδικά σου χρόνια.
Να καταλαβαίνεις επιτέλους τι σημαίνει το ρητό «του παιδιού σου τα παιδιά είναι 2 φορές παιδιά σου». Και να μην μπορείς να το εξηγήσεις σε κάποιον που δεν το έχει νιώσει. Γι’ αυτό δεν θα σας το εξηγήσουμε κι εμείς.
Να ξαναζείς όλες εκείνες τις πρώτες κατακτήσεις: την πρώτη φορά που κράτησες το εγγονάκι σου στην αγκαλιά σου, την πρώτη φορά που το είδες να περπατάει και την πρώτη φορά που το άκουσες να λέει «γιαγιά». Αξία ανεκτίμητη (όπως έλεγε και γνωστή διαφήμιση).
Να δίνεις πολύ περισσότερες ελευθερίες στα εγγόνια σου απ’ όσες έδινες στα παιδιά σου και η κόρη σου ή/ και ο γιος σου να σου παραπονιούνται γι’ αυτό. Ποια είναι η απάντησή σου; «Όταν γίνετε κι εσείς παππούδες θα καταλάβετε».
Να ευχαριστείς τα παιδιά σου για το ομορφότερο δώρο που σου έχουν κάνει στη ζωή σου: τα εγγόνια σου. Και να νιώθεις τυχερή που είσαι μαμά τους και που σου έδωσαν την ευκαιρία να γίνεις γιαγιά.
Να λες παλιές ιστορίες και κάποιος (επιτέλους) να σε ακούει. Η αλήθεια είναι πως έχεις ήδη πει τις ίδιες ιστορίες στα παιδιά σου, που συνήθως σου παραπονιούνται ότι τις έχουν βαρεθεί. Τα εγγόνια σου, όμως, προσέχουν κάθε σου λέξη, σου κάνουν ερωτήσεις και δεν θέλουν να σταματήσεις να τους μιλάς για το παρελθόν σου.
Να σκέφτεσαι πόσο πολύ μοιάζουν τα παιδιά σου με τα εγγόνια σου (όχι μόνο στην εμφάνιση αλλά και στον χαρακτήρα) και να σιγομουρμουράς «πωπω, η εγγονή μου έγινε καταφερτζού και πεισματάρα, ίδια η μάνα της»!
Να αναπολείς τα χρόνια που τα παιδιά σου ήταν μικρά και να σκέφτεσαι πώς πέρασε έτσι ο καιρός και πότε έκαναν τη δική τους οικογένεια.
Να μαζεύεστε στο οικογενειακό τραπέζι, να τους βλέπεις όλους μαζί και να σκέφτεσαι ότι εσύ ήσουν η αρχή για να δημιουργηθεί αυτή η οικογένεια.
Να σε φωνάζουν τα εγγόνια σου «γιαγιά», να σου φαίνεται η πιο όμορφη λέξη στον κόσμο και να λιώνεις.
(Έτσι ελπίζω να ένιωθε και η δική μου γιαγιά. Αφιερωμένο στην Ε.)