*Φωτογραφία: famfrenzy.com
«Η λογική σε πάει απ’ το Α στο Ω, η φαντασία σε πάει παντού»
Θα δανειστούμε τη φράση του Αινστάιν για να επιχειρηματολογήσουμε. Τα παιχνίδια ρόλων στηρίζονται στη φαντασία, δεν έχουν όρια και κανόνες. Τα παιδιά μπορούν με το μυαλό τους να δημιουργήσουν το δικό τους φανταστικό σκηνικό, να πλάσουν από την αρχή τον χαρακτήρα τους, να μοιράσουν ρόλους και να καταλάβουν ότι μέσω της φαντασίας τους μπορούν να ταξιδέψουν όπου θέλουν και να και να φτιάξουν έναν δικό τους μοναδικό κόσμο. Αντίθετα, η γνώση, απαραίτητη αλλά συνήθως «στεγνή», περιορίζει τα παιδιά και δεν τους δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουν.
Το παιδί αναπτύσσει τις γλωσσικές του δεξιότητες…
«Είμαστε σ’ ένα διαστημόπλοιο, εγώ οδηγώ και τώρα θα προσγειωθούμε στον καινούριο πλανήτη που ανακάλυψα!». Το παιδί μαθαίνει να περιγράφει μια ιστορία, να την εμπλουτίζει, να στήνει προτάσεις, να κάνει διαλόγους κ.ο.κ. Από μόνο του αυτό είναι μια γλωσσική άσκηση, μέσω της οποίας το παιδί αναπτύσσει το λεξιλόγιο και την έκφρασή του χωρίς καν να το καταλαβαίνει. Τα παιχνίδια ρόλων δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι το παιδί μεταμφιέζεται σε Ζορό/ Σούπερμαν/ Σταχτοπούτα. Μπορεί πολύ απλά να φτιάχνει μια ιστορία από το μηδέν ενώ ετοιμάζεται για ύπνο.
… αλλά και την κοινωνικότητά του
Ακόμα και τα πιο ντροπαλά και συνεσταλμένα παιδιά κοινωνικοποιούνται πολύ πιο εύκολα, μαθαίνουν να συνεργάζονται με τους συνομηλίκους τους και μάλιστα με τον πιο ευχάριστο τρόπο. Ένα παιχνίδι ρόλων με παιδιά που υποδύονται υπαρκτά ή ανύπαρκτα πρόσωπα και προσπαθούν να στήσουν ένα παιχνίδι από την αρχή δεν μπορεί να συγκριθεί με το αμήχανο «έλα Κωστάκη να παίξεις με τον Γιωργάκη»!
Η δημιουργικότητα στο απόγειό της
*Φωτογραφία: sleepingshouldbeeasy.com
Χέρι-χέρι με τη φαντασία πάει και η δημιουργικότητα. Όταν, λοιπόν, καλείσαι να φτιάξεις από το μηδέν έναν καινούριο κόσμο, που είναι καθαρά δικός σου, το πρώτο που κάνεις είναι να μαθαίνεις πώς να… δημιουργείς χωρίς να σε περιορίζει κανείς και τίποτα.
Μειώνουν το στρες
Σκεφτείτε για μια στιγμή πώς νιώθατε όταν ήσαστε παιδί και φορούσατε την αγαπημένη σας αποκριάτικη στολή χωρίς να είναι Απόκριες. Ξεφεύγατε από τον εαυτό σας και μπαίνατε στη θέση του ήρωα ή της ηρωίδας που υποδυόσαστε. Αυτό από μόνο του δεν είναι το καλύτερο αγχολυτικό γι’ αυτές τις μικρές ηλικίες;