*Φωτογραφία: scarymommy.com
«Προς κάθε γυναίκα που ο άντρας της “αργεί” να γυρίσει απ’ τη δουλειά κάθε βράδυ.
Προς κάθε γυναίκα που θρηνεί την απώλεια του αγέννητου παιδιού της και δεν το είπε σε κανέναν.
Προς κάθε γυναίκα που απολύθηκε γιατί άργησε να πάει στη δουλειά της 4 φορές επειδή πρόσεχε το παιδί της που ήταν άρρωστο μία ολόκληρη εβδομάδα.
Προς κάθε γυναίκα που προσπαθεί 5 χρόνια να μείνει έγκυος και έχει κάνει 2 εξωσωματικές αλλά συνεχίζει να πηγαίνει στα πάρτι που γιορτάζουν οι φίλες της τον ερχομό του παιδιού τους.
Προς κάθε γυναίκα που δεν έχει συγχωρήσει τον εαυτό της για την έκτρωση που έκανε πριν 20 χρόνια.
Προς κάθε γυναίκα που νιώθει ότι την κοιτάνε επικριτικά κάθε φορά που πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ με τα παιδιά της.
Προς κάθε γυναίκα που ανοίγει την πόρτα του σπιτιού της για να της πουν ότι ο άντρας της σκοτώθηκε σε κάποια μακρινή μεριά του πλανήτη 3 εβδομάδες πριν γυρίσει σπίτι.
[...]
Προς κάθε γυναίκα που δίνει τα πάντα στην οικογένειά της, όλη μέρα, κάθε μέρα και απλώς χρειάζεται ένα διάλειμμα.
Προς κάθε γυναίκα που χαμογελά σε όλους κατά τη διάρκεια της μέρας -αλλά το βράδυ κλαίει μόνη της.
[...]
Προς κάθε γυναίκα που τα γονίδιά της δεν την έκαναν να νοιάζει με τα μοντέλα που βλέπουμε στα περιοδικά.
Προς κάθε γυναίκα που μένει σε τοξικές σχέσεις γιατί ο πατέρας της δεν ήταν δίπλα της για να της δείξει τι σημαίνει αγάπη.
Προς κάθε γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της και εύχεται να μην επαναληφθεί η ίδια ιστορία με εκείνη.
Προς κάθε γυναίκα που κλαίει μόνη της στο μπάνιο για να μην τη δει κανείς. [...]
Το νερό μπορεί να παίρνει τα δάκρυά σου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κλαις.
Είμαι εσύ. Σε βλέπω. Είμαι μαζί σου, κλαίω μαζί σου.»
Πηγές: littlethings.com και facebook.com/brittanylathamphotography