Η εν λόγω, όμως, σύζυγος και μαμά δεν κράτησε το παράπονό της για τον εαυτό της. Έγραψε και δημοσίευσε στο Instagram το παρακάτω κείμενο, που έγινε αμέσως viral, για λόγους που θα κατανοήσετε αμέσως μόλις το διαβάσετε.
«Αγάπη μου, σ' αγαπάω, αλλά μου φαίνεται ότι τώρα τελευταία έχεις ξεχάσει ποια είμαι για σένα και τι κάνω. Είμαι η επί 12 χρόνια σύντροφός σου, η σύζυγός σου, η καλύτερη σου φίλη… κυρίως όμως είμαι η μητέρα των παιδιών σου.
Τώρα τελευταία -και χωρίς να έχει χρειαστεί να μου το πεις εσύ- νιώθω ότι είμαι η γυναίκα που θα αλλάξει τις πάνες του μωρού μας, ένας βαρετός συγκάτοικος και μια κουρασμένη ψυχή, που ζητάει απεγνωσμένα να πάρει μία ανάσα…
Γυρνάς στο σπίτι μετά από 12 ώρες δουλειά, καταβεβλημένος και κουρασμένος. Τρως το φαγητό σου με ησυχία, κάνεις μπάνιο, σκουπίζεσαι με την αφράτη πετσέτα που εγώ στέγνωσα και δίπλωσα πάνω στο κρεβάτι, στα άνετα και φρεσκοπλυμένα σεντόνια που εγώ έστρωσα, ενώ πριν μερικές ώρες τα στέγνωνα και τα έπλενα με μεγάλη δυσφορία… Ξυπνάς το πρωί, κάνεις ένα καλό stretching, μου δίνεις ένα φιλί, κάνεις το ντουζάκι σου και ετοιμάζεσαι να αντιμετωπίσεις τη μέρα σου. Φοράς την καινούρια βερμούδα που σου αγόρασα -παρά την εφιαλτική εμπειρία που χρειαζόταν να περάσω για να στο αγοράσω, με δύο παιδιά κρεμασμένα πάνω μου.
Το έκανα όμως, γιατί ήξερα ότι το χρειαζόσουν και θα το εκτιμούσες. Σ’ αγαπώ και γι’ αυτό δίνω ανιδιοτελώς τον εαυτό μου καθημερινά, αλλά -για τον Θεό- πού είναι η αναγνώριση σε όλα αυτά;
Άλλαξες τα μαλλιά σου. Ευχαριστώ που καθάρισες τον λεκέ από το άσπρο t-shirt μου. Αυτά τα καινούρια σεντόνια είναι τέλεια. Έι! Σ’ ευχαριστώ που μου πήρες αυτή τη βερμούδα.
Δεν υπάρχει όμως τίποτα από αυτά. Ούτε ένα “ευχαριστώ” δεν έχει ειπωθεί -ούτε κάποιο μικρό δείγμα εκτίμησης. Καμία αναγνώριση σήμερα, χτες και πιθανόν αύριο, μέχρι να διαβάσεις αυτό. Δουλεύεις σκληρά. Το ίδιο και εγώ. Θα τολμούσα να πω πιο σκληρά από ‘σένα. Δεν μου αρέσουν οι δουλειές του σπιτιού. Σιχαίνομαι αυτό το καθημερινό, μονότονο μαγείρεμα, που όμως μας κάνει να τα βγάζουμε πέρα.
Ευχαρίστησέ με που μεγαλώνω τα παιδιά μας και κάνω τις γεμάτες ρουτίνα δουλείες του σπιτιού μόνη μου. Γιατί είναι το μόνο που θέλουμε. Το μόνο που θέλω. Αναγνώριση.»
Πηγή: thestir.cafemom.com