«Κρύβεστε στην τουαλέτα όταν έχετε ανάγκη να κλάψετε; Σκουπίζετε το πρόσωπό σας και λέτε στα παιδιά “όχι, όχι, η μαμά είναι καλά”;
Εγώ το έκανα, δεν ήθελα τα παιδιά μου να νιώθουν ανασφάλεια επειδή ο “βράχος” τους λύγισε...
Θυμάμαι να κλαίω πίσω από μια κλειστή πόρτα για να μην με δουν τα παιδιά μου, πριν κάποια χρόνια έκλαιγα πολύ. Κι έτσι τα πράγματα άλλαξαν. Τα παιδιά μου τελικά με “τσάκωσαν”, με παρηγόρησαν, με φρόντισαν, έβαλαν τα χεράκια τους στους ώμους ενώ εγώ τους έλεγα ψέματα ότι είμαι καλά.
Δέχτηκα τη βοήθεια, η ζωή μου βελτιώθηκε. Αλλά τα παιδιά μου άλλαξαν.
Πρόσφατα ένα απ’ τα παιδιά μου μου είπε ότι η δασκάλα του έκλαψε μέσα στην τάξη. Πόσο ασυνήθιστο είναι για μια δασκάλα να κλαίει. Κάποιοι συνάδελφοί της έτρεξαν να τη βοηθήσουν ενώ κάποιοι μαθητές την κορόιδευαν.
Αυτό το γεγονός με έκανε να σκεφτώ το πώς χειριζόμαστε τα συναισθήματά μας. Η μητέρα μου με μεγάλωσε μόνη της, ήταν σκληρή, είχε περάσει πολλά στη ζωή της και πάντα μου έλεγε “Μην ανησυχείς μήπως πεις κάτι λάθος, απλώς πες κάτι, πάρε τον άλλον αγκαλιά, πες συγγνώμη, ρώτα τον, σε έναν κόσμο που όλοι παραμένουμε σιωπηλοί όταν βλέπουμε ένα αληθινό συναίσθημα, απλώς πες κάτι”. [...]
Σκέφτηκα ότι ποτέ δεν είχα έναν σύντροφο που να με παρηγορεί όταν νιώθω αγχωμένη, ακόμα και ο σύζυγός μου που είναι πολύ ώριμος συναισθηματικά, δεν ξέρει πώς να χειριστεί την κατάσταση όταν κλαίω.
Το σαββατοκύριακο είδα ένα συγκινητικό ντοκιμαντέρ με τα παιδιά μου. Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου και τα μάτια της κόρης μου και τότε ο γιος μου έβαλε τα χέρια του γύρω μας και μας αγκάλιασε.
Συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά δεν έχουν πρόβλημα με τα συναισθήματα, δεν τραυματίζονται όταν βλέπουν τη μαμά τους να κλαίει, νοιάζονται πραγματικά και καταλαβαίνουν ότι έτσι είναι η ζωή.
Οι άνθρωποι πληγώνονται, πληγώνουμε ο ένας τον άλλον, οι μαμάδες έχουν τα όριά τους και οι δασκάλες κλαίνε.
Είναι παρήγορο για ένα παιδί να ξέρει ότι ο βράχος του μπορεί να “λυγίσει” αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ασφαλή.
Εξάλλου, αν δεν μπορούμε να είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον, ποιο είναι το νόημα;»
Πηγή: facebook.com/mrsconstancehall