«Ο γάμος στοιχίζει στις σχέσεις. Φαίνεται χαζό, αλλά όλο ξέρουμε ότι ισχύει. Η μονοτονία των οικονομικών, των δουλειών και της ενήλικης ζωής γενικότερα διαβρώνει τον αυθορμητισμό και το πάθος που κάποτε σας χαρακτήριζε ως ζευγάρι.
Όσο τα χρόνια περνάνε, το γλυπτό του γάμου σας λαξεύεται σε τραχιά και σκληρή πέτρα. Μόλις αποκαλυφθούν και τα τελευταία στοιχεία, έχει έρθει η ώρα να πάρεις μια απόφαση. Συμβιβάζεσαι με την ακατέργαστη, σκληρή πέτρα ή θα βάλεις δουλειά να γυαλίσεις και να τελειοποιήσεις αυτό το γλυπτό μεταμορφώνοντάς το σε κάτι καινούριο, όμορφο και αιώνιο;
Εγώ διάλεξα το δεύτερο. Έπειτα από 10 χρόνια γάμου, τρία παιδιά, και δυο καριέρες γίναμε κι εμείς πιο “σκληροί”. Ήταν ώρα να βάλουμε κι εμείς κόπο στο να επαναπροσδιορίσουμε και να ανακαλύψουμε ξανά τη σχέση μας.
Η ιστορία μας είναι διαφορετική απ’ των περισσότερων, αλλά είναι εύκολο να ταυτιστείς. Γνωριστήκαμε όταν ήμασταν 16 χρονών. Ήταν ένα μυστηριώδες, καινούριο παιδί κι ήμουν μια αγχώδης απροσάρμοστη κολλημένη στη μικρή της πόλη. Απ’ τη στιγμή που τον κοίταξα, ήξερα ότι τον ήθελα. Ήταν εντυπωσιακά όμορφος, πνευματώδης και πολύ έξυπνος. Ακόμα και στα 16 του, τα είχε όλα.
Ο μαθητικός έρωτας εξελίχθηκε σε φοιτητικό. Εκείνη η περίοδος είχε τα προβλήματά της. Το να γίνεσαι από έφηβος ενήλικας δεν είναι μια ομαλή μετάβαση. Πολλές φορές νιώθαμε ότι απομακρυνόμασταν. Ενδώσαμε στην πίεση και τα παρατήσαμε περισσότερες από μία φορές. Όμως διάλεξε ο ένας τον άλλον. Διαλέξαμε το “εμείς”.
Δεν είχαμε καλά καλά τελειώσει τις σπουδές μας και παντρευτήκαμε. Ο γάμος έφερε σπίτι, παιδιά και πολλές αποφάσεις ζωής. Ήμασταν ομάδα, αλλά δεν ήμασταν αήττητοι. Με κάθε απόφαση ή διαμάχη νιώθαμε ότι η απόστασή μας μεγάλωνε. Ήταν δύσκολο να βλέπεις κάτι τόσο δικό σου να αλλάζει. Ένιωθα αδύναμη.
Έπιανα τον εαυτό μου να τον κοιτάζει, να τον παρατηρεί. Να βάζω τα δυνατά μου να καταλάβω ποιος είχε γίνει όσο ήμασταν απασχολημένοι να χτίζουμε τη ζωή μας. Δεν ήταν πια ο επαναστάτης 16χρονος, ο party animal 21χρονος ή ο προσηλωμένος στον γάμο του νεόνυμφος. Είχε διατηρήσει τα καλύτερα μέρη του παρελθόντος του προσαρμόζοντάς τα στο παρόν.
Ο σύζυγος μου είχε εξελιχθεί σε έναν δυναμικό άντρα, έναν στοργικό πατέρα κι έναν πολύ υποστηρικτικό σύντροφο. Ήμουν τόσο απορροφημένη απ’ τη ζωή μας που ξέχασα να εκτιμήσω αληθινά την ωριμότητά του. Είχε έρθει η ώρα να αναζωπυρώσω τη φιλία και τον έρωτά μας.
Ξεκινώντας την προσπάθεια
Όλα ξεκινούν με πραγματικά δύσκολες συζητήσεις. Πρέπει να παραδεχτείς τον θυμό σου, να προσδιορίσεις ελαττώματα και να αξιολογήσεις ξανά τις προσδοκίες σου. Προφανώς, αυτή είναι μια διαδικασία που χρειάζεται δύο ανθρώπους και θέλει πολύ κόπο για να είναι παραγωγική κι όχι καταστροφική. Καμιά φορά, μπορεί να νομίζεις ότι κάνεις πιο πολλά βήματα πίσω παρά μπροστά.
Βάζοντας κόπο
Αφού έχεις επενδύσει χρόνο στο να εντοπίσεις τους τομείς της σχέσης σου που χρειάζονται βελτίωση, ξεκίνα να τη βελτιώνεις. Περάστε χρόνο μαζί, βγείτε οι δυο σας, μιλήστε για κάτι διαφορετικό απ’ τα συνηθισμένα, καθίστε κοντά, κρατηθείτε χέρι-χέρι, αγκαλιαστείτε. Ξεκινήστε να κάνετε μικρές χειρονομίες αγάπης όπως παλιά. Με άλλα λόγια, προχωρήστε κι αφήστε τον εαυτό σας να γίνει… γλυκούλης.
Συνεχίζοντας την προσπάθεια
Είναι εύκολο να αφήσεις όσα σε έφεραν σ’ αυτό το άσχημο σημείο να σε πάνε πίσω. Μη σταματάς να είσαι σε επιφυλακή για το πώς η καθημερινότητα μπορεί να διαβρώσει τη σχέση σου.
Το να ξαναφτιάξουμε τον γάμο μας ήταν μια κοινή προσπάθεια. Μας πήρε χρόνο να επικοινωνήσουμε και να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον όπως παλιά. Η σχέση μας δεν είναι ίδια μ’ αυτό που είχαμε όταν ήμασταν νεότεροι, αλλά είναι δυνατή κι αξίζει κάθε προσπάθεια.»
Πηγή: scarymommy.com