Ερώτηση:
Καλησπέρα, έχω ένα αγοράκι σχεδόν 17 μηνών. Δεν ήταν ποτέ εύκολος με τον ύπνο. Τον τελευταίο καιρό, όμως, ξυπνάει το βράδυ και μπορεί να κάνει και 3 ώρες μέχρι να κοιμηθεί ξανά. Τον κρατάω αγκαλιά στην καρέκλα, είναι ήσυχος και απλά με κοιτάει. Ακόμα και όταν τον πάρω στο κρεβάτι μου, δυσκολεύεται να κοιμηθεί ξανά. Μπορεί να έχει τα μάτια του κλειστά και να γυρνάει συνέχεια, να απλώνει τα χέρια του, να με πιάνει και να με τσιμπάει. Είναι άλμα αποχωρισμού; Μπορώ να κάνω κάτι για να τον βοηθάω να κοιμάται ξανά πιο εύκολα και γρήγορα; Eυχαριστώ.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Στα πλαίσια της ανάπτυξης ενός παιδιού, όλα τα θέματα που τα αφορούν εξελίσσονται και αλλάζουν. Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, αποκτούν και άλλες ικανότητες και δεξιότητες οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την μέχρι τώρα εικόνα τους.
Στο ερώτημά σας, είναι πιθανό και ο ύπνος του γιου σας να έχει επηρεαστεί σύμφωνα με την αναπτυξιακή φάση στην οποία βρίσκεται. Στη φάση αυτή, όπως πολύ σωστά συνδέετε, τα παιδιά βιώνουν άγχος αποχωρισμού από την μητέρα καθώς έχουν πριν λίγο κατακτήσει την γνώση ότι αποτελούν δυο διαφορετικές οντότητες κι ότι η μητέρα υπάρχει ακόμη κι αν δεν την βλέπουν.
Οι νέες αυτές γνώσεις, λοιπόν, χρειάζονται κάποιον χρόνο για να καταγραφούν και είναι πιθανό κάποια παιδιά να επηρεαστούν και στον ύπνο τους. Κάθε παιδί μπορεί να εκφράσει με διαφορετικό τρόπο αυτήν του την ανησυχία. Πολύ όμορφα, λοιπόν, του επιβεβαιώνετε ότι είστε διαθέσιμη για εκείνον και του μαθαίνετε πια έναν νέο τρόπο να κοιμάται καλά. Δεν μπορεί να το κάνει ξανά όπως πριν, γιατί τώρα είναι μεγαλύτερος και με άλλες ικανότητες. Επομένως τον ησυχάζετε, είστε τρυφερή μαζί του, και του παρέχετε ένα πλαίσιο ασφάλειας για να κοιμάται ήσυχος.
Βεβαίως, πέρα από τη δική μας συμβολή, είναι πολύτιμο να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας, καθώς μπορεί να υπάρχει κάποια σωματική ενόχληση που να σχετίζεται με τη δυσκολία του. Φροντίστε τον πολύπλευρα!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.