Ερώτηση:
Έχω δύο κοριτσάκια, το ένα είναι 6 χρονών και το άλλο 1,5 χρονών. Από τη στιγμή που έφερα το μωρό στο σπίτι, η μεγάλη μου κόρη αντιδρά με υπερβολική ζήλεια παρότι η συμπεριφορά μας προς αυτή δεν έχει αλλάξει. Τις υπενθυμίζουμε καθημερινά πόσο την αγαπάμε, την αγκαλιάζουμε και προσπαθούμε ιδίως εγώ να ασχολούμαι όσο μου επιτρέπει ο χρόνος που μου αφήνει το μωρό. Από τη μεριά της έχει μειώσει το φαγητό (τρώει άμα την παρακαλέσουμε ή την πιέσουμε), διαβάζει πολλή ώρα τα μαθήματά της το απόγευμα και σε ερώτηση που της έκανα γιατί αργεί τόσο πολύ να κάνει 2-3 εργασίες που τις έβαλε ο δάσκαλος, μου απάντησε «για να ασχολούμαι μαζί της και όχι με το μωρό»! Επίσης, στην κοπέλα που την προσέχει όταν απουσιάζω, είπε ότι το μωρό είναι ο καταστροφέας της ζωής της γιατί δεν μπορεί να παίξει επειδή όλη την ώρα είναι ξύπνιο και η κοπέλα ασχολείται μαζί του. Το μόνο άσχημο που έχει συμβεί είναι ότι μία φορά που υποτίθεται ότι πρόσεχε το μωρό και αυτό χτύπησε, ο μπαμπάς τη μάλωσε πολύ και την έκανε να κλάψει. Κατά τα άλλα δεν την μαλώνουμε ποτέ. Δεν ξέρω πως να τη χειριστώ. Εκτός ότι της έχω πει ότι την αγαπώ πολύ και κάθε ημέρα πιο πολύ και ότι είναι ένα ξεχωριστό δώρο για εμένα και της αναθέτω να κάνει κάτι για να με βοηθήσει με το μωρό ώστε να αισθανθεί ότι συμμετέχει, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για να αποβάλει αυτό το συναίσθημα. Ευχαριστώ πολύ.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Κάθε πρώτο παιδί αντιδρά όταν έρχεται η ώρα να έρθει ένα δεύτερο παιδί στην οικογένεια. Βεβαίως, δεν αντιδρούν μόνο τα παιδιά, αλλά όλη η οικογένεια. Ο λόγος που τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά, είναι γιατί είναι σε μια αναπτυξιακή φάση που είναι απολύτως εξαρτημένα από τους γονείς τους. Όσο ένα παιδί μαθαίνει να ζει με συγκεκριμένα δεδομένα, όπως και ένας ενήλικας, τόσο περισσότερο θα ζητά να επιστρέψει στη συνήθη κατάστασή του. Επομένως μια αντίδραση δεν μας ανησυχεί.
Είναι πολύ ωραίο που αφήνετε χώρο ώστε να μπορέσουν να εκφραστούν ακόμη και τα δύσκολα συναισθήματα. Είναι επίσης πολύ όμορφο ότι είστε διαθέσιμη και επιβεβαιώνετε την αγάπη σας καθημερινά παρά τη δυσκολία της. Σε αυτή τη φάση και πρωτύτερα, η φροντίδα της μικρής σας κόρης είναι ιδιαίτερα απαιτητική. Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο θα μπορέσει να τη χαρεί, τόσο περισσότερη ελευθερία θα μπορέσετε κι εσείς να της δώσετε. Η μεγάλη σας κόρη δεν το γνωρίζει αυτό, θεωρεί τα σημερινά δεδομένα δύσκολα, χωρίς όμως να μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη. Το ότι ανήκουν, λόγω της διαφοράς ηλικίας τους, σε διαφορετικές εντελώς αναπτυξιακές φάσεις, τούτη τη στιγμή δικαιολογεί επίσης την αντίδρασή της.
Πολύ τρυφερά, συνεχίζετε να τη χαίρεστε, συνεχίζετε να τη φροντίζετε και να της αφιερώνεται όσο γίνεται αποκλειστικό χρόνο. Όσο νιώθει ασφάλεια ότι μπορεί να σας πει ακόμη και την χειρότερη σκέψη της, τόσο περισσότερο θα το εκτονώνει σε ένα ασφαλές πλαίσιο κι έτσι θα ηρεμεί. Η αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης θα τη βοηθήσει να κατανοήσει ότι δεν ανταγωνίζεται την αδερφή της, γιατί χωρούν κι οι δυο!
Επομένως ακούτε, χωρίς καμία βιασύνη να διορθώσετε ή να μιλήσετε. Απλώς ακούτε και παραμένετε τρυφεροί.
Να σας ζήσουν!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.