*Φωτογραφία: nextladies.com
«Μου λείπει ο άντρας μου.
Μπορεί ν’ ακούγεται γελοίο αυτό που λέω γιατί είναι εδώ. Είμαστε παντρεμένοι, έχουμε τέσσερα παιδιά και ζούμε ένα καθημερινό χάος.
Αλλά μου λείπει, είναι αλήθεια, ακόμα κι όταν περιφερόμαστε κι οι δύο μέσα στην κουζίνα και στις κρεβατοκάμαρες ή πηγαίνουμε στις συναυλίες των παιδιών και στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια της εβδομάδας. Μου λείπει όπως σου λείπει κάτι που είχες και θεωρούσες δεδομένο, όπως το να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου ή να κοιμάσαι όλο το βράδυ χωρίς να σε διακόψει κανείς και τίποτα.
Και είμαστε καλοί σ’ αυτό που κάνουμε, λειτουργούμε σαν ομάδα όσον αφορά τα παιδιά και μοιάζουμε με μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Είναι όμορφα και μας πήρε χρόνια για να φτάσουμε εδώ που είμαστε τώρα αλλά εγώ ακόμα νιώθω ότι μου λείπει.
Αλήθεια. Μου λείπει.
Μου λείπει ο τρόπος που με κοίταζε στα πρώτα ραντεβού που βγαίναμε σαν να ήμουν κάτι ξεχωριστό και εύθραυστο που έπρεπε να μου φέρεται με φροντίδα. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τον εαυτό μου ως κάποια άλλη γυναίκα που δεν ένιωθε πληγωμένη.
Μου λείπει ο τρόπος που καθόμασταν στο αγαπημένο μας εστιατόριο και συζητούσαμε επί ώρες για τα πάντα και για τίποτα και νιώθαμε ότι ο χρόνος σταματούσε και το σύμπαν ολόκληρο βρισκόταν ανάμεσά μας, στα κεριά που είχαμε στο τραπέζι και στο φτηνό κρασί που είχαμε παραγγείλει.
Μου λείπει το να αστειευόμαστε μεταξύ μας για το πώς θα περάσουμε τον χρόνο που είχαμε μπροστά μας, λες και θα ήταν για πάντα έτσι και θα μπορούσαμε συνέχεια να κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Και σήμερα;
Λοιπόν, σήμερα ο άντρας μου κοιτάει τα παιδιά μου με τον ίδιο τρόπο που κοίταγε κι εμένα.
Σήμερα ξαπλώνουμε στο κρεβάτι, με ένα ή δυο παιδιά ανάμεσά μας λες και το σύμπαν έχει μεγαλώσει αρκετά έτσι ώστε να χωράμε και οι 6 σε αυτό.
Σήμερα δεν κάνουμε σχέδια ούτε ανησυχούμε τόσο πολύ για το μέλλον, όχι επειδή δεν απλώνεται μπροστά μας – ελπίζω ότι έχουμε μέλλον ακόμα- αλλά επειδή ό,τι έχουμε μπροστά μας αυτή τη στιγμή είναι σαν ένα θαύμα από το οποίο δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε, δεν μπορούμε ούτε καν να σκεφτούμε να κάνουμε όνειρα για το μέλλον.
Ναι, μου λείπει ο άντρας μου. Όπως μου λείπουν τα νεανικά μου χρόνια, το σώμα που είχα πριν κάνω παιδιά ή το πώς ήμουν στο Λύκειο. Σίγουρα μου λείπουν με αγάπη. Και με νοσταλγία. Ο άντρας που παντρεύτηκα τόσα χρόνια πριν ήταν φοβερός, δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Αλλά ο άντρας που έχω μπροστά μου σήμερα είναι ακόμα καλύτερος.»
Πηγή: scarymomy.com