Ερώτηση:
Το κοριτσάκι μου είναι 3 ετών και ενώ τις 2 πρώτες εβδομάδες πήγαινε με κέφι στον παιδικό σταθμό, μου αρρώστησε και για 2 εβδομάδες έμεινε σπίτι. Από τότε που έγινε καλά και επέστρεψε, δεν θέλει να πηγαίνει σχολείο όπως λέει, ούτε θέλει να τρώει εκεί και όλη την ώρα μου λέει ότι μ' αγαπάει, μόνο εμένα θέλει και δεν θέλει να φύγω. Τι να κάνω; Σας ευχαριστώ.Απάντηση:
*Φωτογραφία: resources.stuff.co.nz
Αγαπητή αναγνώστρια,
Η φάση κατά την οποία ένα παιδί κάνει το άνοιγμά του στον έξω κόσμο, ανοίγεται δηλαδή πέρα από το οικογενειακό και γνώριμο περιβάλλον, είναι μια φάση δύσκολη και συχνά απαιτητική για τους γονείς. Αυτό συμβαίνει διότι το παιδί έχει μάθει να λειτουργεί με συγκεκριμένους τρόπους και με συγκεκριμένα πρόσωπα. Η εναλλαγή λοιπόν των προσώπων απαιτεί από το ίδιο να αναπτύξει νέους τρόπους επικοινωνίας και αυτό το δυσκολεύει. Είναι απολύτως κατανοητό και αναμενόμενο να αντιστέκεται, όσο μπορεί στην αλλαγή. Αυτή η αντίσταση αφορά κυρίως την αρχική φάση ένταξης, καθώς το παιδί δεν γνωρίζει ακόμη τις δυνατότητές του, ούτε έχει πάρει ακόμη χαρά από τις άλλες σχέσεις που μπορεί να αναπτύξει πέρα των γονέων του. Οι γονείς λοιπόν χρειάζεται να πάρουν αποφάσεις για το τι είναι καλό για το παιδί τους, και στην πορεία να το στηρίξουν όταν αντιμετωπίσει δυσκολία.
Επομένως, το κορίτσι σας μεγαλώνει κι είναι υπέροχο που σας αγαπάει! Είναι υπέροχο επίσης που η αγάπη σας αυτή είναι αδιαπραγμάτευτη αλλά ωστόσο δεν είναι εμπόδιο στο να αγαπήσει και άλλους ανθρώπους. Αντιθέτως, είναι εφόδιο! Η δυσκολία με την υγεία της που αναφέρετε είναι ένας λογικός λόγος που την έκανε να θέλει να παραμείνει στο σπίτι και να έχει την αποκλειστική φροντίδα σας. Την κατανοείτε και ταυτόχρονα τη χαίρεστε που μεγαλώνει και της δίνετε ευχές να προχωρήσει με την αδιαπραγμάτευτη αγάπη σας στο πλευρό της! Η αγωνία της είναι εμφανής, καθησυχάστε και προχωρήστε κι εσείς δίνοντάς της παράδειγμα.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.