*Φωτογραφία: fifiandfriends.co.uk
«Αγαπητά μου “ζωηρά” παιδιά, η μαμά σας σας γράφει. Αν αναρωτιέστε γιατί σας λέω “ζωηρά” είναι γιατί όσο εγώ προσπαθώ να συγκεντρωθώ, εσείς με κλωτσάτε, προφανώς επειδή θέλετε να παίξετε.
Σε έναν μήνα, όμως, θα μπορώ κι εγώ να παίζω με σας, να σας φιλάω και να σας αγκαλιάζω. Αλλά μέχρι τότε, θα σας γράψω ένα γράμμα για να ξέρετε πόσο σας αγαπάμε, πόσο σας θέλουμε αλλά και πόσα περάσαμε μέχρι να σας αποκτήσουμε.
Η αγάπη
Γνώρισα τον μπαμπά σας όσο ήμουν κι εγώ μωρό. Ήμουν μόλις 19 ετών και ο μπαμπάς σας ήταν 21. Γνωριστήκαμε σ’ ένα πάρτι που έκαναν οι μελλοντικοί νονοί σας. […] Έπειτα από αρκετό καιρό, γίναμε αχώριστοι. Κάναμε ταξίδια, ζήσαμε πολλές “πρώτες” εμπειρίες μαζί και κάναμε απίστευτα πράγματα.
Το 2013 αρχίσαμε να φτιάχνουμε το σπίτι που θα στέγαζε την οικογένειά μας. Είναι αρκετά μεγάλο για να τρέχετε και να παίζετε, να αποθηκεύουμε τα ρούχα και τα παιχνίδια σας. Στην αυλή μας θα βάζαμε το τραμπολίνο και τις κούνιες. Όσο το φτιάχναμε, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν πώς θα είναι το δωμάτιό σας, το βρεφικό δωμάτιο που πάντα ονειρευόμασταν πως θα ‘χουμε. Τελικά, μετακομίσαμε εκεί τον Ιούνιο του 2014 και αποφασίσαμε πως είχε έρθει πλέον η ώρα να σας γνωρίσουμε.
Ήμαστε έτοιμοι για εσάς αλλά υπήρχαν προβλήματα…
*Φωτογραφία: psycom.net
Το Σάββατο στις 17 Ιανουαρίου 2015 ήταν μία από τις πιο αξέχαστες βραδιές της ζωής μου. Ο μπαμπάς σας μου έκανε έκπληξη: οργάνωσε ένα δείπνο, πήγαμε βόλτα με μια άμαξα με άλογα και στο τέλος μου ζήτησε να τον παντρευτώ. Το όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα. Αλλά αυτό που ήθελα πραγματικά, ήσαστε εσείς!
Έπειτα από μήνες προσπαθειών για να φτιάξουμε τη δική μας οικογένεια, ο γιατρός μας είπε ότι είχαμε πολύ λίγες πιθανότητες να κάνουμε παιδί. Έκλαιγα συνέχεια- δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί αυτό συνέβαινε σε εμάς. Τα είχαμε ετοιμάσει όλα για ‘σας, είχαμε ένα όμορφο σπίτι και μια μαμά και έναν μπαμπά που ήταν έτοιμοι να σας δώσουν τα πάντα. Ήθελα απεγνωσμένα να γίνω μαμά, να σας αγκαλιάζω όταν μπαίνω στο δωμάτιο, να με φωνάζετε κάθε φορά που με χρειάζεστε, να σας απαλύνω τον πόνο με τα φιλιά μου όταν χτυπάτε και να βλέπω τον ενθουσιασμό στο πρόσωπό σας κάθε φορά που μαθαίνετε κάτι καινούριο. Απλώς δεν ήξερα τι είχαμε κάνει λάθος και τα όνειρά μας φαίνονταν να μας εγκαταλείπουν.
Τότε η αγαπημένη σας θεία μας βοήθησε
Ένας άλλος γιατρός μας είπε ότι υπήρχε κάποιος τρόπος με τον οποίο μπορούσαμε να γίνουμε γονείς, αν μας βοηθούσε η θεία σας, Taylor. Τα ωάριά μου δεν ήταν καλά και χρειαζόμουν υγιή ωάρια για να μείνω έγκυος. Η θεία σας ήταν τρομερή, μας είπε μάλιστα “θα κάνω ό,τι μπορώ για να γίνουν τα όνειρά σας πραγματικότητα”.
Αυτή τη φορά άρχισα να κλαίω από χαρά. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο γενναιόδωρη ήταν η θεία Taylor μαζί μας. Έτσι, μία μέρα, αφού είδαμε πολλούς γιατρούς, υποβλήθηκε σε επέμβαση και οι γιατροί πήραν κάποια ωάριά της για να τα δώσουν σε μένα.
Έπειτα από αρκετές μέρες, όταν τα ωάρια ήταν έτοιμα, τα έβαλαν στην κοιλιά μου και περιμέναμε να μεγαλώσουν. Οι μέρες που ακολούθησαν μου φάνηκαν σαν μια αιωνιότητα. Τότε, έμαθα ότι δεν θα κρατούσα μόνο ένα μωρό στην αγκαλιά μου, αλλά δύο: ένα αγόρι κι ένα κορίτσι.
Είστε το όνειρό μου που έγινε πραγματικότητα
*Φωτογραφία: vcgmedia.objects.frb.io
Δύο πανέμορφα μωράκια που θα μπορώ να αγκαλιάζω και να αγαπάω. Δύο πανέμορφα μωράκια που θα φέρουν τόση ευτυχία στην οικογένειά μας. Δύο πανέμορφα μωράκια, με τα οποία θα μοιραστούμε τη ζωή μας και θα ανακαλύψουμε μαζί τον κόσμο.
Κάθομαι και φαντάζομαι σε ποιον θα μοιάσετε, τίνος προσωπικότητα θα πάρετε, τι χρώμα θα μάτια θα ‘χετε, αν θα σας αρέσει το ποδόσφαιρο ή ο χορός, αν θα είστε δυναμικοί ή χαμηλών τόνων. Οι ερωτήσεις δεν σταματούν ποτέ, όπως και η ανυπομονησία μου να σας γνωρίσω.
Κάθε βράδυ πριν πέσουμε για ύπνο με τον μπαμπά σας, σας λέμε πόσο σας αγαπάμε. Έχετε έναν μεγάλο αδερφό, το κουταβάκι μας τον Ben που τρελαίνεται να ξαπλώνει πάνω σας όσο εσείς τον κλωτσάτε στο κεφάλι. Κάποιες φορές, μάλιστα, σας φιλάει πάνω απ’ την κοιλιά μου. […]
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα γιόρταζα τον ερχομό των παιδιών μου και ότι θα έβγαζα φωτογραφίες όσο ήμουν έγκυος για να σας τις δείχνω όταν μεγαλώσετε. Σας ζητάω προκαταβολικά συγγνώμη για τις εκατομμύρια φωτογραφίες που θα βγάζουμε κάθε μέρα από τη στιγμή που θα γεννηθείτε.
Τρελαίνομαι όταν ξαπλώνω στο κρεβάτι και σας βλέπω να χορεύετε στην κοιλιά μου. Είναι το πιο όμορφο συναίσθημα! Το να βλέπω το ύφος το μπαμπά σας όταν ακουμπάει την κοιλιά μου είναι απίστευτο. Ανυπομονούμε να σας κρατήσουμε στην αγκαλιά μας αλλά ξέρω ότι θα μου λείψει το να νιώθω τις χαριτωμένες κλωτσιές σας μέσα στην κοιλιά μου. Είμαστε τόσο κοντά στο να σας γνωρίσουμε.
Ήθελα απλώς να ξέρετε και οι δυο σας πόσο σας αγαπάμε. Δεν έχει σημασία πώς φτάσατε ως εδώ. Η θεία σας μας έχει κάνει ένα τόσο πολύτιμο δώρο, αλλά ό,τι και να πει κανείς, είστε τα μωρά μου. Το αίμα μου τρέχει στις φλέβες σας και ποτέ δεν πρόκειται να γνωρίσετε άλλη αγάπη μεγαλύτερη απ’ τη δική μου.
Με παντοτινή αγάπη,
Η μαμά σας!»
Πηγή: kidspot.com.au