Ερώτηση:
Η κορούλα μου είναι 13 μηνών. Γενικότερα είναι ένα παιδί πολύ δραστήριο με πολλή ενέργεια. Έχει κάποια ξεσπάσματα που δεν μπορώ να τα κατανοήσω. Για παράδειγμα, όταν πηγαίνω να την απομακρύνω από τις πρίζες ή να της πάρω κάτι από τα χέρια (όχι απότομα) τις περισσότερες φορές γκρινιάζει, τσιρίζει ή χτυπιέται. Πώς πρέπει να το αντιμετωπίσω; Δεν θέλω να γίνει νευρική.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Τα παιδιά σε αυτές τις μικρές ηλικίες χρησιμοποιούν το σώμα τους, τις κινήσεις τους και τη φωνή τους προκειμένου να επικοινωνήσουν με τους γονείς αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι είναι αναμενόμενο, σε μια φυσιολογική εξέλιξη, να είναι δραστήρια και επομένως και φασαριόζικα!
Οι αντιδράσεις που περιγράφετε δεν είναι ξεσπάσματα και σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνουν ότι το κορίτσι σας θα γίνει νευρικό. Αντιθέτως, είναι πολύ θετικό το ότι προσπαθεί να επικοινωνήσει σε εσάς το συναίσθημά της, με τους τρόπους που έχει προς το παρόν διαθέσιμους! Έτσι, ζητά να την καταλάβετε και να την φροντίσετε κι επομένως δεν έχει λόγο να είναι νευρική.
Μιλούμε λοιπόν για αντιδράσεις της κόρης σας. Οι αντιδράσεις αυτές αφορούν τις πρώτες θα λέγαμε εμπειρίες ματαίωσης που βιώνουν σε αυτήν την ηλικία. Εσείς με γνώμονα πάντα την ασφάλεια και το καλό του παιδιού σας, χρειάζεται να τη διαφυλάσσετε από τον όποιο κίνδυνο. Εκείνη σαφώς δεν μπορεί ακόμη να το αντιληφθεί κατά αυτόν τον τρόπο, επομένως αντιδρά στην όποια οριοθέτηση στη συμπεριφορά της που επιβάλλει το περιβάλλον. Μέσω της αντίθεσης «ικανοποίηση-ματαίωση», η κόρη σας θα αρχίσει να διαφοροποιεί τις εμπειρίες, να προσαρμόζεται αντίστοιχα και έτσι να αποκτά συνείδηση της πραγματικότητας, επομένως αίσθηση της ελευθερίας της αλλά και των περιορισμών.
Είναι λοιπόν μια πολύ όμορφη διαδικασία κατά την οποία τη μαθαίνετε πολύ σημαντικά πράγματα για τη ζωή της. Τρυφερά, συνεχίζετε να φροντίζετε και να εισάγετε όρια και κανόνες. Εκμεταλλευτείτε την ενέργειά της για να μοιράζεστε όμορφες στιγμές με φωνές χαράς!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.