H blogger Leah Vidal, γράφει όσα σκεφτόμαστε:
«Αγαπημένα μου παιδιά,
Ανοίγοντας τα μάτια μου σήμερα το πρωί, η συνειδητοποίηση ότι ξεκινάτε μια νέα σχολική χρονιά σε ένα νέο σχολείο, με κράτησε όμηρο για ένα λεπτό. Σήμερα, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη νεαρή ζωή σας και, όσο κάναμε ό,τι κάναμε κάθε πρωί, σκεφτόμουν όλα όσα θα ‘θελα να σας πω. Όσα έχω ήδη πει καμουφλαρισμένα στις κουβέντες μας σχετικά μ’ αυτήν τη μέρα, αλλά ως μαμά δεν μπορώ παρά να νιώσω την ανάγκη να επαναλάβω στην περίπτωση που δεν μ’ ακούσατε την πρώτη φορά.
Όταν μπήκα αθόρυβα στο δωμάτιό σας και σας φίλησα απαλά για να ξυπνήσετε, ήθελα να σας πω ότι ξέρω πως είναι να είσαι “καινούριος”. Καταλαβαίνω το σφίξιμο στο στομάχι και το άγχος για το αν θα βρείτε φίλους. Πιστέψτε στον εαυτό σας. Εγώ πιστεύω.
Όταν τρίψατε τα μάτια σας και τεντώσατε τα μικροσκοπικά κορμάκια σας, ήθελα να σας πω, ότι καταλαβαίνω την ανησυχία σας για το αν θα βρείτε τον δρόμο σας –σωματικά και κοινωνικά. Θα τον ψάχνετε μια ολόκληρη ζωή. Μην τα παρατήσετε ποτέ.
Όταν στάθηκα στην πόρτα του μπάνιου κοιτάζοντάς σας να πλένετε τα δόντια σας, ήθελα να σας πω, ότι καμιά φορά το “καινούριο παιδί” βρίσκεται σε μειονεκτική θέση απλώς και μόνο επειδή είναι καινούριο. Ταυτόχρονα, όμως, το να είσαι το καινούριο παιδί είναι και ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Πείτε “ναι” στην περιπέτεια.
Όταν άπλωσα τα ρουχαλάκια σας, ήθελα να σας πω, ότι κάποια παιδιά ίσως δεν σας αποδεχτούν. Δεν πειράζει –εκείνα θα χάσουν.
Όσο έφτιαχνα το κολατσιό σας στον πάγκο της κουζίνας, ήθελα να σας πω, να “αγκαλιάσετε” αυτήν τη νέα εμπειρία με θετική ματιά. Στην αρχή θα είναι όλα διαφορετικά και λίγο τρομακτικά, αλλά πολύ γρήγορα θα γίνουν καθημερινά και οικεία. Είναι ο κύκλος της ζωής.
Όταν έβαλα ένα μικρό σημείωμα στο κολατσιό σας, ήθελα να σας πω να προσπαθήσετε να μην δείχνετε εντελώς νευρικά. Καμιά φορά, ένα απλό χαμόγελο μπορεί να είναι η αρχή μιας δυνατής φιλίας. Λένε, ότι μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πιστεύω, ότι ένα χαμόγελο ισούται με τόσες και περισσότερες.
Όσο σας βοηθούσα να δέσετε τα κορδόνια σας, ήθελα να σας πω, ότι στην πραγματικότητα χρειάζεστε μόνο έναν καλό φίλο. Η ποιότητα είναι σημαντικότερη απ’ την ποσότητα.
*Φωτογραφία: gallinukkad.com
Όσο σας βοηθούσα να φορέσετε την τσάντα στους μικροσκοπικούς σας ώμους, ήθελα να σας πω, πως η καρδιά μου είναι χωρισμένη στα δύο. Απ’ τη μία, θέλω να σας κρατήσω σπίτι μαζί μου όλη την ημέρα, όπου θα μπορώ να σας αγαπάω και να σας προστατεύω κι απ’ την άλλη, θέλω να βγείτε στον έξω κόσμο και να αποκτήσετε εμπειρίες που εγώ δεν μπορώ να σας προσφέρω. Μη μεγαλώσετε πολύ γρήγορα. Ναι;
Όσο οδηγούσα πηγαίνοντάς σας στο σχολείο, ήθελα να σας πω να ακούτε όταν μιλάει ο δάσκαλος, όταν κάποιο παιδί συστήνεται στην τάξη κ.λπ.. Το να ακούτε είναι μία απ’ αυτές τις δεξιότητες που θα σας χρειαστούν φοβερά, μεγαλώνοντας.
Όταν σταμάτησα το αυτοκίνητο, ήθελα να σας πω να ακολουθείτε τους κανόνες και τις οδηγίες, αλλά να είστε πάντοτε σίγουροι ότι εκφράζεστε με τον τρόπο που θέλετε. Είναι καλό να λες τη γνώμη σου.
Όταν βγήκατε απ’ το αυτοκίνητο και σας έδωσα από ένα φιλί, σας αγκάλιασα και είπα: “Να είστε ο εαυτός σας και να θυμάστε πόσο πολύ σας αγαπάω. Θα περιμένω να μου πείτε πώς ήταν η μέρα σας το απόγευμα”.
Κατάλαβα, ότι αυτό ήταν όλο κι όλο αυτό που χρειαζόσασταν ν’ ακούσετε.
Με αγάπη,
Η μαμά.»
Πηγή: scarymommy.com