Ερώτηση:
Θα ήθελα τη βοήθειά σας. Το παιδί μου είναι 2 ετών. Ξαφνικά, το απόγευμα, έπειτα από μία ώρα ύπνου, ξύπνησε με κλάμα. Πήγα να τον αγκαλιάσω, μου έλεγε «όχι», πέταγε την πιπίλα του, με κλώτσαγε, έκατσε σε μια γωνία, έβγαζε βογγητά τρόμου και ήταν αγριεμένος τρομερά. Φαινόταν να μην με αναγνωρίζει. Κράτησε όλο αυτό γύρω στα 10 λεπτά. Μετά ηρέμησε και άρχισε να παίζει σιγά σιγά. Τι μπορεί να είναι αυτό; Να ανησυχήσω;Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, η πιο πιθανή αιτία αυτού του επεισοδίου μοιάζει να είναι κάποιο τρομακτικό όνειρο. Η ηλικία του παιδιού σας είναι τέτοια, που ενώ μπορεί να βλέπει όνειρο, δεν έχει τη δυνατότητα να το κατανοήσει ή να το μεταφέρει λεκτικά έτσι ώστε να το μοιραστεί. Τα δέκα λεπτά λοιπόν που περιγράφετε να έχει περίεργη συμπεριφορά, είναι το διάστημα που χρειάστηκε για να κατανοήσει ότι επρόκειτο για όνειρο και να επανέλθει στα δεδομένα της πραγματικότητας. Έτσι, όταν ένιωσε ξανά ασφαλής, μπόρεσε να επιστρέψει στο παιχνίδι του.
Το συμβάν αυτό είχε χαρακτήρα επεισοδιακό και δεν χρειάζεται να σας ανησυχεί. Υπάρχει πιθανότητα να ξανασυμβεί. Η διαθεσιμότητά σας εκείνη τη στιγμή είναι αρκετή. Γνωρίζοντας ότι είστε εκεί, εάν επιλέξει να το κατανοήσει μόνος του, είναι επίσης κερδισμένος. Δε χρειάζεται να τον πιέσετε για να σας μιλήσει ή να έρθει κοντά σας.
Η ανησυχία σας θα έχει νόημα εάν οι εφιάλτες ή τα ξυπνήματα γίνουν τόσο τακτικά που να εμποδίζουν την ομαλή ροή του ύπνου του παιδιού σας, οπότε και θα χρειαστεί να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο σας. Μέχρι τότε ξεγνοιάστε κι επιτρέψτε του να ονειρευτεί! Μην ανησυχείτε, όσο ονειρεύεται βλέπει και ωραία πράγματα.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.