Ερώτηση:
Έχουμε ένα αγοράκι 13 μηνών. Όσον αφορά τη νοητική και κοινωνική του ανάπτυξη, φαίνεται αρκετά ανεπτυγμένος για την ηλικία του. Η ερώτηση αφορά την συμπεριφορά του όταν πηγαίνουμε στον γιατρό. Στις αρχικές μας επισκέψεις, είχε μια φυσιολογική συμπεριφορά. Σχετικά ήρεμος, λίγο κλάμα μερικές φορές, κλάμα με τα εμβόλια, μετρά ξανά ηρεμία και διάθεση κλπ. Χρειάστηκε κάποια στιγμή (ύστερα από συμβουλή του παιδιάτρου μας) να τον πάμε στο Παίδων σε ηλικία περίπου 8 μηνών, όπου τον ταλαιπώρησαν πάρα πολύ και ειδικά στην διαδικασία αιμοληψίας, που η νοσοκόμα τον κατατρύπησε καθώς δεν έβρισκε φλέβα. Έπειτα από αυτό, κάθε φορά που πάμε στον γιατρό, φαίνεται να τον πιάνει κρίση πανικού. Είναι ευδιάθετος στην αναμονή, αλλά όταν πάμε στο εξεταστήριο, αρχίζει σπαρακτικό κλάμα με αναφιλητά, ενώ φαίνεται να εμφανίζει σημάδια αποπροσανατολισμού, γρήγορη αναπνοή κλπ. Ακριβώς τα σημάδια που εμφανίζει ένας ενήλικας όταν παθαίνει κρίση πανικού. Μετά την εξέταση (όταν ξαναβάζει τα ρούχα), ηρεμεί σχετικά και σιγά σιγά επανέρχεται και η καλή του διάθεση. Πιστεύετε ότι πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό; Είναι κάτι που μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα μετέπειτα; Μπορούμε να κάνουμε κάτι (π.χ. να του πάρουμε παιχνίδια με ιατρικά εργαλεία και να παίζουμε στο σπίτι ότι τον εξετάζουμε, ή κάποιο παιδικό βιβλίο με κάποιον γιατρό σε εικόνες, για να εξοικειωθεί ίσως με την ιδέα της εξέτασης); Ευχαριστώ πολύ.Απάντηση:
*Φωτογραφία: top.tsite.jp
Αγαπητέ αναγνώστη,
Η εικόνα που περιγράφετε είναι αρκετά συνηθισμένη αντίδραση για τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Πράγματι, η επίσκεψη στον παιδίατρο μπορεί πολλές φορές να οδηγήσει σε έντονο φόβο και ξέσπασμα. Επειδή συνήθως δεν πρόκειται για μια ευχάριστη διαδικασία, καθώς τα εμβόλια ή η αιμοληψία δυσκολεύουν τα παιδιά, η αντίδραση αυτή μπορεί να εντείνεται ακόμη κι όταν δεν υπάρχει λόγος, προκειμένου το παιδί να προσπαθήσει να αποφύγει αυτή τη διαδικασία. Ωστόσο σαν γονείς, ξέρετε πως στόχος σας, καθώς και του παιδιάτρου, δεν είναι να πονέσετε το παιδί, αλλά να το φροντίσετε.
Στο παράδειγμά σας, είναι πολύ θετικό στοιχείο το ότι επανέρχεται σύντομα στην αρχική του διάθεση. Αν η δυσκολία του λοιπόν εντοπίζεται μόνο κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ενώ κατά τα άλλα είναι ένα λειτουργικό παιδί που δεν φοβάται ή δεν αντιμετωπίζει δυσκολίες στο να σχετιστεί με άλλους ανθρώπους ή/και με τα συνομήλικα παιδιά, τότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Η κατανόησή σας και η επεξήγηση πριν αλλά και μετά την ιατρική επίσκεψη, είναι αυτό που σταδιακά θα τον βοηθήσει να καταλάβει τι νόημα έχει αυτή η διαδικασία.
Είναι μια υγιής αντίδραση για την ηλικία του. Εκφράζεται και σωματικά ο φόβος και η αγωνία του, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συνδέεται ή να συγκρίνεται με αντιδράσεις ενηλίκων. Σταθείτε υποστηρικτικά και τρυφερά πλάι του, όπως και σε κάθε άλλη στιγμή στο μεγάλωμά του! Είναι όμορφο να είστε σε επαγρύπνηση προκειμένου να φροντίσετε τη δυσκολία. Είναι επίσης πολύ όμορφο να μπορείτε να χαρείτε και την απουσία της!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.