Ερώτηση:
Έφυγα στο εξωτερικό για δουλειά, άφησα πίσω την γυναίκα μου με τα δύο μας παιδιά, ένα κορίτσι 3 ετών και ένα αγόρι 5 ετών. Ο γιος μου υποφέρει που έφυγα και είναι χάλια. Τι να κάνουμε με τη γυναίκα μου για να το δεχτεί; Με ζητάει κάθε λίγο και λιγάκι και περιμένει όλη μέρα πότε θα τον πάρω στο Skype να με δει. Τι να κάνουμε;Απάντηση:
Αγαπητέ αναγνώστη,
Σίγουρα η απόφασή σας να μετακομίσετε στο εξωτερικό μακριά από την οικογένειά σας, είναι μια δύσκολη απόφαση. Οι αλλαγές πολλές και οι αντιδράσεις ποικίλες. Καθένα μέλος της οικογένειας αντιλαμβάνεται αυτήν την αλλαγή και αντιδρά ανάλογα με τη φάση στην οποία βρίσκεται. Εσείς οι γονείς, σαν ενήλικοι, μπορείτε να κατανοήσετε τους λόγους που σας έκαναν να πάρετε αυτήν την απόφαση κι έτσι διαχειρίζεστε την αγωνία σας με γνώμονα τη λογική και το μελλοντικό συμφέρον που θα επιφέρει αυτή σας η μετακίνηση.
Τα παιδιά, ωστόσο, δεν έχουν τη δυνατότητα αυτής της επεξεργασίας, επομένως αντιδρούν εκδραματίζοντας την εσωτερική τους ένταση. Είναι πολύ λογικό να λείπετε στον γιο σας και θέλει να επικοινωνεί μαζί σας με κάθε ευκαιρία. Σε αυτήν την φάση, η ταύτιση με τον γονέα του ίδιου φύλου είναι ιδιαίτερα σημαντική για την περαιτέρω ανάπτυξη. Αυτό που έχετε να κάνετε είναι να του μιλάτε συχνά, να νιώθει τη «συνεχεία» της σχέσης. Πιθανώς να θεωρεί ότι ευθύνεται ή ότι μπορεί να επηρεάσει με την αντίδρασή του την απόφασή σας για απομάκρυνση. Φροντίστε να τον ησυχάσετε ως προς αυτό με το να σας βλέπει ευχαριστημένο. Μιλήστε του για το νέο μέρος που έχετε πάει, πώς είναι ο τόπος και οι άνθρωποι, τι κάνετε εκεί. Με σταθερότητα, και αργά βήματα για αρχή, θα χτίσετε μια νέα σχέση που θα υπηρετεί τα νέα δεδομένα. Αυτή η νέα σχέση, για να είναι λειτουργική, χρειάζεται να λάβει υπόψη της και το ρυθμό αλλά και τον πόνο των μελών από αυτόν τον αποχωρισμό.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.