Ερώτηση:
Είμαι χωρισμένη μητέρα από όταν το παιδί μου ήταν 7 μηνών, παρ΄όλα αυτά δημιούργησα μία καλή σχέση ανάμεσα σε κόρη και πατέρα. Σήμερα το παιδί μας είναι 3,5 ετών και όταν πηγαίνει στον πατέρα της δεν θέλει να έρθει στο σπίτι. Ο πατέρας της όταν κλαίει της λέει ότι η μαμά δεν αφήνει να καθίσεις άλλο και την τελευταία φορά που μου την έφερε, έκλαιγε κ ο ίδιος αγκαλιάζοντας το παιδί και του έλεγε ότι αυτός ήθελε να μείνει και η μαμά, «βλέπεις δεν αφήνει». Το κορίτσι μου δεν με θέλει και μου λέει ότι θέλει να πάει στον μπαμπά της με τα ξαδερφάκια της που την περιμένουν. Αυτό κρατάει μία εβδομάδα και μετά δεν θέλει να φύγει από κοντά μου αλλά με μία πιο ομαλή συμπεριφορά -δεν τσιρίζει, απλά παραπονιέται. Σε τι οφείλεται αυτό και πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω ώστε το παιδί να έχει μία ομαλή μετάβαση από σπίτι σε σπίτι;Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Πράγματι αυτό που περιγράφετε είναι μια δύσκολη συνθήκη, τόσο για την κόρη σας, όσο και για εσάς τους γονείς. Ένας χωρισμός οπωσδήποτε είναι απαιτητική διαδικασία, όχι μόνο λόγω της έντασης που αρχικά τον συνοδεύει, αλλά και λόγω των δυσκολιών που ακολουθούν.
Στο παράδειγμά σας γίνεται αντιληπτό ότι στη σχέση μεταξύ των γονέων υπάρχει δυσκολία. Και αυτή η δυσκολία είναι φανερή και στην επικοινωνία με το παιδί. Κάθε παιδί θέλει να χαίρεται τη σχέση και με τους δύο γονείς, χωρίς η μία να του στερεί την άλλη. Κάπως έτσι μοιάζει να βιώνεται αυτή τη στιγμή από το κορίτσι σας η σχέση. Αν χαρεί με τον πατέρα της, θα στερηθεί εσάς, κι αν χαρεί με εσάς, θα στερηθεί τον πατέρα της. Μια τέτοια συνθήκη καθόλου εύκολη δεν μπορεί να νοηθεί. Η χαρά και η σχέση τείνουν να ενοχοποιηθούν.
Μια συζήτηση με τον πρώην σύζυγό σας όσον αφορά τον τρόπο που επικοινωνείτε με το παιδί σας, τόσο σε κοινό όσο και αποκλειστικό χρόνο, θα ήταν ιδιαίτερα βοηθητική. Κοινό συμφέρον σας είναι το καλό το παιδιού σας, οπότε με γνώμονα αυτό, κι όχι οτιδήποτε μπορεί να σας χωρίζει, αποφασίστε πως θα προχωρήσετε για να την ελαφρώσετε. Μια βοήθεια ειδικού σίγουρα θα ήταν χρήσιμη, έτσι ώστε να μην αναλωθείτε ποιος από τους δύο θα επικρατήσει.
Ακόμη και αν αυτό δεν είναι εφικτό, η κατανόησή σας και η τρυφερή σας ματιά προς εκείνη είναι απολύτως θεραπευτική! Ακούστε την ανησυχία της. Μην βιαστείτε να απαντήστε ή να δώσετε λύση. Ακούστε, καταλάβετε τι είναι αυτό που την πληγώνει. Είμαι σίγουρη πως αυτό δεν είναι η μετάβαση… Το κορίτσι σας μεγαλώνει, καταλαβαίνει και δικαιούται να λυπάται όταν κάτι τη στενοχωρεί. Δείξτε της ότι ακόμη και σε αυτή τη δυσκολία υπάρχει πολλή αγάπη!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr