Ερώτηση:
Καλησπέρα σας. Ο δεύτερος γιος μου, ηλικίας 16 μηνών, ξυπνάει κάθε βράδυ ανά δυο ώρες. Αυτό γίνεται από 3 μηνών και μετά. Δεν θέλει να φάει όταν σηκώνεται, ούτε θέλει νερό . Τον σηκώνω, τον κουνάω και ξανακοιμάται. Δεν έχει κοιμηθεί πάνω από 2 ώρες όλο αυτό το διάστημα. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να αλλάξει αυτό. Ακόμα και αν δεν κοιμηθεί καθόλου από το πρωί, πάλι θα ξυπνήσει στις 2 ώρες. Θα ήθελα ειλικρινά να μάθω την άποψή σας. Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό και τι μπορώ να κάνω για να τον βοηθήσω; Σας ευχαριστώ ειλικρινά εκ των προτέρων.Απάντηση:
*Φωτογραφία: irs.iol.co.za
Αγαπητή αναγνώστρια,
Κατά τη βρεφική ηλικία η συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι ταχύτατη. Ενώ αρχικά οι αντιδράσεις τους περιορίζονται στην εκδήλωση διέγερσης ή ηρεμίας, με την πάροδο του χρόνου, αποκτούν τη δυνατότητα έκφρασης περισσότερων συναισθημάτων. Η έκφραση μάλιστα αυτή διαφοροποιείται ξανά όσο αφορά την ένταση, τη διάρκεια και την αστάθεια. Στη σημερινή ηλικία του γιου σας, το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί αναπτυξιακά είναι η προσκόλληση του βρέφους με τη μητέρα και το άγχος αποχωρισμού.
Στην ηλικία των 3 μηνών, όταν όπως αναφέρετε ξεκίνησε να ξυπνά, ήταν τρυφερό και απαραίτητο να βρίσκεστε δίπλα του και να φροντίζετε την κάθε του ανάγκη. Σήμερα, έχοντας αποκτήσει πλέον εμπειρία λόγω του χρόνου που έχει μεσολαβήσει, πάλι καλείστε να φροντίσετε το βρέφος σας, με εξελιγμένο όμως τρόπο. Είναι υπέροχο να είστε διαθέσιμη, και αυτό είναι ουσιαστικά που προσπαθεί να επιβεβαιώσει καλώντας σας κάθε 2 ώρες. Χρειάζεται λοιπόν να μπορέσετε αυτό να του το δείξετε και με άλλους τρόπους, πέρα από το να τον κρατάτε τη νύχτα. Μπορείτε να ξεκινήσετε πριν ακόμη κοιμηθεί- να του επιβεβαιώσετε ότι θα είστε δίπλα για ό,τι χρειαστεί και να του εξηγήσετε πόσο σημαντικό είναι να κοιμάται τώρα που μεγαλώνει. Μπορείτε επίσης αρχικά να ανταποκρίνεστε λεκτικά στο κάλεσμά του, χωρίς να πηγαίνετε στο δωμάτιο. Σταδιακά, με αυτό τον τρόπο, θα τον βοηθήσετε να αντιληφθεί ότι η απομάκρυνσή σας είναι κάτι προσωρινό και αναστρέψιμο, κι όχι μια μόνιμη κατάσταση. Συνήθως αυτό επιτυγχάνεται περί τον 18ο μήνα, οπότε και το βρέφος με τη σωστή καθοδήγηση, αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι έχετε ήδη φροντίσει για εκείνο, ακόμη και αν δεν είστε παρούσα όλες τις στιγμές. Το μωρό σας μεγαλώνει και οι δυνατότητες αυξάνονται!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.