Ερώτηση:
Έχω μια κόρη 5 χρονών που πάει στο νηπιαγωγείο. Από πέρσι που ξεκίνησε το προνήπιο, δεν θέλει να πηγαίνει, με αποτέλεσμα κάθε πρωί που την πηγαίνω να κλαίει. Με όμορφο τρόπο της εξηγούμε κι εγώ και η δασκάλα της, ότι πρέπει να μείνει στο σχολείο της και, τελικά, την αφήνω και φεύγω για τη δουλειά μου. Αυτό γίνεται κάθε μέρα για σχεδόν δέκα λεπτά κι ύστερα συμμετέχει κανονικά στις δραστηριότητες του σχολείου. Δεν ξέρω πλέον τι να κάνω –όσο όμορφα κι αν της το έχω εξηγήσει, δεν σταματάει να αρνείται. Να σας ενημερώσω βέβαια, ότι είναι το μικρότερο από τ’ αδέρφια της (έχω δύο μεγαλύτερα αγόρια ηλικίας 12 και 13) και η αλήθεια είναι, ότι είναι λίγο παραχαϊδεμένη, αν μου επιτρέπετε την έκφραση αυτή. Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Παρακαλώ για τη συμβουλή σας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Ευχαριστώ για το ερώτημά σας. Είναι πράγματι ένα θέμα που προκύπτει συχνά. Το δύσκολο στο ερώτημα που θέτετε είναι ότι είναι πολλοί οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε μια τέτοια αντίδραση, και άρα δεν μπορώ να σας δώσω συγκεκριμένη απάντηση, καθώς κάθε περίπτωση μπορεί να διαφέρει σημαντικά από κάποια άλλη.
Σε γενικές γραμμές αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι ο αποχωρισμός από το πρόσωπο αναφοράς, δηλαδή εσάς, τη δυσκολεύει. Επομένως στη σχέση μεταξύ των μελών της οικογένειας μπορείτε να δουλέψετε και να βελτιώσετε τον τρόπο που σχετίζεστε. Το θετικό είναι πως ενώ δυσκολεύεται να σας αποχωριστεί, σύντομα προσαρμόζεται στο νέο περιβάλλον. Η δυσκολία αυτή δεν την ταλαιπωρεί ή την κρατά εκτός ομάδας. Σε κάθε περίπτωση μια συζήτηση μαζί της θα βοηθούσε να την καταλάβετε και να δημιουργήσετε συγκεκριμένες υποθέσεις για το θέμα που σας απασχολεί. Μπορείτε να την ρωτήσετε γιατί κλαίει, αν υπάρχει κάτι που την ενοχλεί ή τι θα ήθελε για να νιώσει καλύτερα. Φυσικά δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε σε όσα θα σας πει, αλλά πρώτον θα την έχετε ακούσει και δεύτερον θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πού εντοπίζεται η δυσκολία προκειμένου να δρομολογήσετε την αποκατάσταση της. Μια επίσκεψη της οικογένειας σε ένα ειδικό θα μπορούσε επίσης να είναι πολύ βοηθητική, καθώς είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζουμε συχνά, και μάλιστα με καλά αποτελέσματα.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.